Jakiś czas temu otrzymałam nominację od @mozaika_, ale co ważne, nie jest ona jedyną osóbką, która mnie do niej nominowała. Nie potrafię odszukać nazw tych użytkowników, którzy zaprosili mnie do uzupełnienia nominacji przed nią. Jednak zwracając się bezpośrednio do nich — wiedzcie, że wykonuję tę nominację również z myślą o Was! 💜
Wszystkim dziękuję za wskazanie mi tak pięknej nominacji, a @mozaika_ mam możliwość podziękować nawet imiennie!

1. Kim jesteś? Co czujesz, co widzisz, gdy patrzysz w głąb siebie?
— Czuję, że wewnątrz mnie znajduje się mnóstwo niewykorzystanego zapału. Myślę, że „tam głębiej” znajduje się dusza, która kiedyś jeszcze zacznie sukcesywnie rozkwitać i dojrzewać. Będę realizować jej skryte pragnienia, co na tym etapie świadczyć może o już tym, kim jestem. Jestem osobą, która jest świadoma posiadania kontroli nad własnym losem.
2. Co sprawia, że rozkwitasz? Co pomaga Ci żyć, rozwijać się, jest Twoją siłą napędową?
— Pogląd na przyszłość, chęć usamodzielnienia się, a po części pragnienie udowodnienia czegoś ważnego sobie i innym. Mówiąc o usamodzielnieniu się, nie mam na myśli pierwszego — swoją drogą naturalnego — skojarzenia związanego z wyprowadzką, opuszczenia rodziny i pójścia „na swoje”. Chodziło mi o wzbogacenie siebie samej o zaradność życiową i niezależność. Ta myśl, że mogę być samowystarczalna i zaradna (w tym pracowita) przy takim codziennym postępowaniu, bardzo mnie motywuje — jest moją siłą napędową.
3. Spójrz w przeszłość. Wyobraź sobie siebie parę lat temu. Obejrzyj swoje czyny, posłuchaj dawnych słów. Czy zmieniłbyś coś, usunął, wymazał?
— Patrzę w przeszłość i się uśmiecham. Z reguły staram się nie pamiętać bolesnych momentów, a jedynie wspominać te dobre. Wolę przypominać sobie pozytywne emocje, a nie zastanawiać się nad wymazywaniem tych negatywnych. Nie chciałabym „grzebać” w przeszłości, by doszukiwać się czegoś, co mi w życiu nie wyszło. Nie szukam miejsca, w których popełniłam błąd — to donikąd nie prowadzi.
4. Jak wyglądasz? Jak pachniesz, smakujesz i brzmisz? Jakie kwiaty, nuty, słowa masz w sobie?
— Moja znajomość woni kwiatów czy dźwięków poszczególnych nut może ograniczać mnie przy odpowiedzi na to pytanie. Jednak wyrażając się bardzo ogólnie uważam, że zapachy, smaki i dźwięki wydobywające się z mojej osoby są przede wszystkim różnorodne i wyraziste. Chciałabym również, by stały się one przez innych ludzi w pewien sposób zapamiętywane, by traktowali je jako charakterystyczne. Jednak na ten moment czuję, że są one dla nich bardziej neutralne niż wyróżniające się. Aczkolwiek mimo to, mam wielką nadzieję, że z czasem przekonają się o ich intensywności.
5. Co jest Ci pisane? Jaka rzecz na świecie jest dla Ciebie, w czym odnajdziesz swoje przeznaczenie?
— To, co teraz powiem, jest absurdalne i właściwie bezpodstawne. Mam szesnaście lat, ale już czuję, że odnajdę się za kierownicą samochodu. Nie jest to takie pewne, bo nigdy nie prowadziłam żadnego pojazdu — wiadomo! Jednak moim ogromnym marzeniem jest zwiedzanie świata z bliskimi przyjaciółmi, podróżowanie właśnie drogą samochodową. Bardzo chcę mieć takie poczucie niezależności. Nikt — oprócz moich opiekunów do pewnego momentu — nie będzie mnie ograniczał. Żadne rozkłady pociągowe, autobusowe czy dostępność noclegu nie będą stwarzać przeszkód. Jeśli będę miała ochotę wyjechać na parę dni w jakieś miejsce, zrobię to, choćby śpiąc na tylnych siedzeniach samochodu.
6. Jak wyobrażasz sobie swój lęk? Jak wygląda, czym lub kim jest? Jak możesz go pokonać?
— Mój lęk wyobrażam sobie jako żywe sznury, które bezlitośnie obwiązują i ściskają sobą bezbronne stworzenie. Inną wizją są też zwężające się ściany, które miałyby mnie momentalnie zmiażdżyć. W pewnym stopniu cierpię na klaustrofobię — lęk przed ciasnymi pomieszczeniami — więc myślę, że stąd takie wyobrażenia, a nie inne. Bardzo się boję, że nie mogłabym się skądś wydostać, i że zabrakłoby mi świeżego powietrza. Sposobu na pokonanie tych okropieństw nie znam.
7. Gdzie widzisz siebie za 10 lat?
— Dwadzieścia sześć lat. Dużo. Będę dorosłą kobietą i prawdopodobnie po ukończonych studiach. Myślę, że na tym etapie mojego życia będę starała się zahaczyć już o jakąś stałą pracę w pewnej pracowni. Na ten moment nie wiem, czy będzie to biuro architektoniczne czy studio graficzne, ale myślę, że będzie to coś w tym przedziale — przedziale twórczych zawodów.
8. Nominuj osoby, które mają piękne dusze.
— Nominuję każdego, komu przyszło zobaczyć ten wpis. Jestem przekonana, że w każdej z tych dusz, kryje się piękno. To są piękni ludzie — w tym Ty!

Myślę, że warto rozwiązać tę nominację, bo naprawdę skłania do przemyśleń o samym sobie. Daje możliwość spojrzenia w głąb swojej osoby i odkrycia tego, czego tak właściwie się pragnie.

Jeśli się zdecydujecie, oznaczcie mnie — chętnie poczytam odpowiedzi! 💜
Produktywnego tygodnia życzę!
_lajulie