Tęsknię, za słońcem minionych wakacji, oraz za wyrazistym zapachem lilii wodnych. Popatrz, wszystko co kiedyś było dla mnie uciążliwe, zamieniło się w pragnienie od którego wręcz obsesyjnie jestem uzależniona. Chroniłam się słomianym kapeluszem, przed urokami lata, a teraz marzę o jego powrocie jak o niczym innym. A zbyt mocny zapach kwiatków, które były dla mnie wadą przesiadywania godzinami w ogrodzie, dzisiaj, oplotła je gęsta tęsknota, której nie potrafię z nich zdjąć.

Tęsknię za delikatnością Twojego kruchego serca, byłeś pięknym motylem, który swoim blaskiem rozświetlał znieczulony na cierpienie innych świat, a ja byłam mdłą ćmą, która nie dawała nikomu natchnienia w przeciwieństwie do Ciebie. Bywały chwile, że ta horrendalna ćma oddychała i trzepotała swoimi szarymi od brudu skrzydłami tylko dla Ciebie, mój jedyny.

niebawem ten tekst pojawi się w całości na tym profilu.

Cześć 🌸

Mam dla Was wspaniałą wiadomość, najnowsze opowiadanie wyszło ze szkiców. Naprawdę ogromnie dziękuję za tak miłe i pozytywne przyjęcie tego tekstu, jestem bardzo szczęśliwa.

I can fly jest już prawie napisane, także również niedługo je dodam.

Miłego dnia, kochani 🌷🌈

Cześć (w sumie to nigdy nie wiem jak powinnam się witać).

Chciałabym ogromnie podziękować za to, że ten profil już niedługo będzie miał 150 miejsce w rankingu. Myślałam, że już umarł, zesechł, zwiędnął i pozostał zapomniany a nagle odżył w magiczny sposób. (Miniaturka do najnowszego quizu jest zjawiskowa, dziękuję ogromnie twórcy tego cudeńka).

Strona niby umarła już dawno, ale tak naprawdę są tu jeszcze użytkownicy, który swoimi uśmiechami ożywiają to cmentarzysko, dziękuję, że jesteście tymi osobami, które trzymają to konto przy życiu i dają mi motywacje.

Fragmenty:
Pochłonięta nieuzasadnioną zazdrością i nienawiścią zapomniałam jak to jest być dobrym człowiekiem. Z mojej pamięci wybiegły piękne wspomnienia beztroskich, dziecięcych lat. Zagubiły się chwile, gdy delikatne krople deszczu łączyły się z kosmykami moich ciemnych włosów, a my trwając w pocałunku nie przejmowaliśmy się trąbiącymi na nas samochodami. Utraciłam te momenty, gdy śpiew księżyca zamiast mnie usypiać pobudzał mnie do życia i namawiał do jeszcze dłuższych rozmów z Tobą, a mrok nocy tulił nas do siebie, uśmiechając się na naszą radość. Gdzieś z mojego umysłu wyskoczyły chwile przeszłości, podczas których skakaliśmy w letniej wodzie, śmiejąc się do słońca, które nie raziło naszych płaczących ze wzruszenia oczu, a dotyk Twojej dłoni był bardziej wyrazisty niż gorące powietrze unoszące się w tamtym momencie między nami. Tak strasznie mi przykro, że zapomniałam nawet dźwięk suszonych róż, które powoli osuwały się ze wstążek, którymi przywiązywałam je do zasłonek w pokoju. Oczywiście te kwiaty wręczałeś mi Ty, a ja na pamiątkę tego uczucia, suszyłam je starannie tak jak ususzyłam tę miłość.

Wiem, obietnice są głupie jeśli nie zamieniają się w czyny, ale i tak chciałabym odnowić nasz kontakt, chcę aby wróciła aktywność przed kilku miesięcy, chcę aby ten profil tętnił życiem, ale podoba mi się taki sposób, cisza i opanowanie, które aktualnie na nim panuje.

Miłego dnia (nudzi mnie ta monotonność)
Najpiękniejszego dnia w życiu, niezapomnianego i wyjątkowego, który uchowa się w naszej pamięci.