HARRY POTTER I CZARA OGNIA- dodatek
,, Harry wszedł do sowiarni. Nie spodziewał się nikogo, jednak zobaczył Julię, która siedziała zapłakana.
– Julia ? Co się stało? – spytał, podchodząc. Szybko wytarła łzy.
– Po prostu jestem najgorszą osobą, jaka istnieje… Nienawidzę samej siebie.
– Dlaczego? – westchnęła.
– Bo miałam się spotkać z moim starym przyjacielem… Ale mam teraz tyle roboty, że ciągle to przekładałam… I on teraz jest wściekły bo mówi, że przeze mnie stracił tylko czas na czekanie, upominanie i że mogłam wcześniej powiedzieć, że nie mam czasu.
– A nie mówiłaś mu tego?
– Mówiłam, ale on ciągle to przekładał, a ja nie chciałam robić mu przykrości… A zamiast tego jest jeszcze gorzej. Uważa, że miałam tą przyjaźń w… Że mnie nie obchodziła, a ja nie mam czasu… Poza tym, nie chcę znów tego, żeby mnie podrywał, jest tylko moim przyjacielem… Czuję do siebie odrazę.
– Nie mów tak. – poprawił jej włosy. – Jak nie mógł zrozumieć, że nie masz czasu…
– Tylko, że niepotrzebnie godziłam się wcześniej być jego dziewczyną. Po paru dniach zrozumiałam, że to dla mnie za wcześnie, żeby mieć jakiegokolwiek chłopaka. A on teraz próbował ciągle ze mną być, żebym do niego wróciła.
– Musi cię bardzo kochać…
– Właśnie nie.- zamknęła oczy. – Chciał, żebym była jego dziewczyną, bo chciał „mieć” jakąkolwiek dziewczynę. Poza tym… Nie umiałabym na niego inaczej patrzeć… Teraz mnie nienawidzi. Nic dziwnego. Zwykła ze mnie s**a. – wstała i założyła torbę na ramię. – Gdybym była prawdziwą przyjaciółką, na pewno by do tego nie doszło. Mam dość samej siebie. – Potem wyszła, milcząc. ”

HARRY POTTER I CZARA OGNIA- rozdział 21
,, I rzeczywiście, gdy weszli do pokoju wspólnego Gryfonów, zagrzmiały wiwaty i oklaski. […]
– Zamknij to!- krzyknął Fred, zatykając sobie rękami uszy, patrząc na jajo.
– Co to było, na Brodę Merlina ?!- krzyknęła Julia, wychodząc z dormitorium dziewcząt. Wszyscy popatrzyli na nią zaskoczeni. Jej włosy, zwykle do pasa, teraz miała do ramion. – Co to był za hałas?
– No… Ten, no…- zaciął się Fred, patrząc na nią. […]
– Chcesz trochę strucli z owocami, Julia? – zapytał Fred.
Julia spojrzała podejrzliwie na talerz, który Fred jej podsuwał.
– Daj spokój, to zwykłe ciasto – powiedział, szczerząc do niej zęby. Wywróciła oczami, biorąc się znów za czytanie książki. ”

Wiem że krótko, ale głowa mnie boli od nauki więc nie daję rady więcej :((

HARRY POTTER I CZARA OGNIA- rozdział 17
,, Harry siedział nieruchomo, świadom, że wszystkie głowy zwróciły się w jego stronę. […]
W następnej chwili został wciągnięty do pokoju wspólnego przez blisko tuzin rąk i stanął przed całym domem Gryffindoru, a wszyscy wrzeszczeli, klaskali i gwizdali.
– Dlaczego nam nie powiedziałeś, że się zgłosiłeś? – ryknął Fred, trochę obrażony, a trochę zachwycony.
– Jak to zrobiłeś, że broda ci nie wyrosła? Ale numer! – krzyknął George. […]
Ale nikt nie chciał słyszeć, że nie jest głodny, nikt nie chciał słyszeć, że to nie on wrzucił swoje nazwisko do czary […]
Nikt oprócz Julii, która podeszła do niego z poważnym wyrazem twarzy.
– Harry, musimy porozmawiać. – Tylko dzięki temu że umiała świetnie omijać innych, Julia zaprowadziła Harry’ego do swojego dormitorium. Przy jej łóżku było mnóstwo książek, a poręcze były obowiązane kolorowymi lampkami. Pod kołdrą Harry zauważył małego puchatego pingwina zabawkę.
– Śpisz z nim? – popatrzyła na niego zła.
– Ani słowa innym. To od… Nieważne, siadaj. – Usiadł posłusznie. – Powiedz…
– NIE WRZUCIŁEM MOJEGO NAZWISKA DO CZARY! – krzyknął zły.
– Wierzę Ci, Harry. – powiedziała spokojnie Julia. Popatrzył na nią zaskoczony. – Czytałam o tych turniejach, one są… Naprawdę niebezpieczne. Po co ci więcej sławy, wiem że obecnej masz dość…
– Naprawdę mi wierzysz?
– Oczywiście, nie jesteś przecież głupi. Ale jeśli to nie byłeś ty…
– To ktoś inny? Ale kto?
– Musisz pomyśleć kto chciałby tego, byś brał w tym udział. – wstała, patrząc przez okno. – Wiemy na pewno, że nie jest on twoim przyjacielem. W tym turnieju ludzie giną. ”