Jako że jutro od południa będę poza domem rodzinnym, a mianowicie wybieram się na Sylwestra do kuzynki, gdzie niestety mój Internet dostaje p******ca, to chciałabym już teraz złożyć Wam życzenia noworoczne oraz zrobić takie małe 'podsumowanie' tego, co się stało w tym roku 😋

Styczeń — totalnie nie pamiętam, ale zapewne wtedy jeszcze sporo trenowałam lub przynajmniej starałam się pozostać w formie, chociaż kto wie, jak to mi tam powychodziło
Luty — to był okres imprez, zdecydowanie, dosłownie co weekend byłam w innym miejscu na innych urodzinach, akurat mój kuzyn miał 18-stkę, więc coś pamiętam. Akurat z tego okresu zaczynają mi się Snapy, więc wtedy również kupiłam nowy telefon, nadal trenowałam, a z @douleur miałyśmy swoją kolejną rocznicę (laska, ja mam zdjęcia jak ryczę, kiedy odsłuchałam Twój prezent)
Marzec, kwiecień — to chyba był dobry czas, całkiem nieźle czułam się w swoim ciele, stałam się bardziej odważniejsza i pewna siebie
Maj — okey, ten miesiąc zmienił zdecydowanie najwięcej, bo wtedy moi rodzice dowiedzieli się o wszystkim, przez co przechodzę.Mianowicie, od kilku miesięcy czułam się wyniszczona psychicznie, jak określiłam siebie w liście do rodziców: 'martwa w środku' . Jeśli ktoś jest wrażliwy, może to pominąć, jednak uważam, że o takich rzeczach powinno się mówić głośno — sama choruję na depresję, zmagam się z zaburzeniami odżywiania wiele lat i doświadczam ataków paniki. W maju pierwszy raz odważyłam się powiedzieć komukolwiek, co czuję, poprosiłam o pomoc i nie żałuję tego, gdyż otrzymałam wsparcie od wielu osób, jednocześnie zapisałam się do psychologa
Czerwiec — praktycznie nadeszło upragnione lato, a ja wciąż coś świętowałam, a wieczorami siedziałam przy grillach i ogniskach wraz z nutami 'Fiołkowego pola' — o tym akurat chciałabym zapomnieć. Odnalazłam również raj na ziemi w postaci uroczego domku letniskowego, który jest teraz moją oazą i ukochanym miejscem. Dodatkowo, adoptowałam pewnego rudego sierściucha — Theodora Marvela Whiskasa Parówę/Bekona Samuraja Ninję, który ma moje serce w łapce i jest syneczkiem mamusi
Lipiec i sierpień — cudowny okres wakacji, gdzie zaszło u mnie kilka zmian, jednak najlepiej wspominam drobną metamorfozę włosów. Kochałam to, że mogłam siedzieć do 4 nad ranem, oglądać seriale, a potem zasypiać ze śpiewem ptaków, wstawać kilka godzin potem i robić trening koszykówki
Wrzesień i październik — wielki powrót do szkoły, jednak z tym wiązał się powrót gorszych myśli, które odbierały mi radość i motywację, również utrudniając życie szkolne, towarzyskie i prywatne, lecz zaczęłam odnajdywać światełka w tunelu
Listopad – o kurczę, wtedy obejrzałam Endgame i ryczałam jak bóbr, to fakt. Najpiękniejsze w tym miesiącu było to, że poczułam się wolna, gdyż moje serce zaczęło wędrować w kierunku pewnej Pani, która nie dość, że była dla mnie mega wsparciem, okazała się także dobrą przyjaciółką, co sprawiło, że zupełnie ogłupiałam
Grudzień — na początku miesiąca wróciłam do bardzo złych nawyków, które były zakotwiczone w mojej głowie od dawna, co było dość dużą przeszkodą w normalnym funkcjonowaniu, ale staram się wychodzić na prostą. Dlatego też byłam na wizycie w profesjonalnym ośrodku, by zadbać o zdrowie psychiczne i prawdopodobnie niedługo zacznę terapię złożoną z wizyt u psychologa, psychiatry i psychodietetyka. Święta (zarówno te w szkole, jak i w domu) były udane, choć żałuję, że nie mogłam spędzić ich z jedną bliską osobą. Po świętach zaczęłam pracę na krótki okres, by zapełnić wolny czas i skończyłam dzisiaj, i czekam na jutrzejszy dzień, by zostawić wszystko w tyle

Życzę Wam, aby 2021 okazał się jedynie złym snem — nie uwzględniając dobrych elementów — a 2022 był lepszy od poprzednich. Nigdy nie jest za późno, żeby się zakochać, żeby spełniać marzenia czy aby być szczęśliwym. Może sformułowanie 'To będzie mój rok' jest już przestarzałe, ale spróbujcie chociaż sprawdzić, czy tym razem nie będzie prawdziwe. Spróbujcie czegoś nowego, odważcie się na coś, zaufajcie sobie i swoim decyzjom. Każdy nowy rok to nowa okazja i szkoda byłoby ją zmarnować i czekać kolejna dwanaście miesięcy. Bądźcie szczęśliwi, kochani — a przede wszystkim, zostańcie sobą, mimo zmieniających się cyferek w kalendarzu 💫🥰
I do niepełnoletnich — szampana się nie dotykamy, moi drodzy, tylko ukochane Piccolo 💟

"Miewam sny, gdzie muszę krzyczeć, żeby się obudzić. I czasami nawet nie wiem, czy faktycznie się obudziłem" ~ Teen Wolf
A oto, moi drodzy, drobna dawka Teen Wolfa, a raczej namiastka mojego pierwszego opowiadania z tego uniwersum: https://samequizy.pl/return-prolog/
Jest to moje pierwsze opowiadanie od kilku miesięcy, jednak aktualnie mam nauczanie zdalne (prawdopodobnie w przyszłym tygodniu również) , więc jest trochę wolnego czasu, żeby pisać — wcale nie na lekcjach historii i fizyki, totalnie nie. Bez względu na aktywność, Teen Wolf jest takim moim comfort serialem, więc będę próbować pisać na bieżąco 🥰

Jednocześnie jestem na siebie trochę zła, gdyż zaplanowałam jutro spotkanie z pewną dziewczyną ( @douleur , TO JEST TA, CO CI OPISYWAŁAM NA SNAPIE I Z KTÓRĄ TYLE GADAŁAM) , jednak chyba będę zmuszona je odwołać, bo nie czuję się dobrze fizycznie ani psychicznie, o czym w sumie miałyśmy rozmawiać, ale najprawdopodobniej zżera mnie stres, a ona jest taka zabawna i miła, aż mi głupio za samą siebie 🙄

A na zdjęciu Stiles, żeby umilić trochę ten dzień 💗