Niech ktoś znowu każe mi na samo „dzień dobry” biegać, a zamorduję siebie albo tą osobę. Po dwóch WF odpadają mi nogi, a biegłam jeszcze na pociąg.

Zdecydowanie, trzeba poćwiczyć nad kondycją. Wychodząc z autobusu, widziałam baner odnośnie boksu gdzieś obok mojej szkoły. Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że nie wszyscy – nawet moi bliscy czy znajomi – rozumieją moją pasję, jaką są sztuki walki, ale ja w taki sposób mogę się odstresować i wyrzucić negatywne emocje.
Dzisiaj usłyszałam, że w większości agresji poddają się ludzie słabi. W 100% jestem innego zdania. Sama mam doświadczenie z agresją czy adrenaliną i to inaczej wygląda z perspektywy „agresora” . Stawanie po stronie bezbronnego, broniąc go agresją, jest słabe? Może dla niektórych – ja kilkakrotnie stawałam po stronie młodszych czy słabszych i zdarzało się, że ktoś to skrytykował, ale siebie nigdy nie miałam za słabą z tego powodu.

Kocham walczyć, nawet jeśli to totalny spontan. Z pozoru nie wyglądam ani nie zachowuję się na osobę, która potrafiłaby się z kimś pobić, ale potrafię zadziwić.

Jakieś 2 lata temu zrezygnowałam ze swojego najwspanialszego hobby – karate i patrząc z perspektywy czasu, żałuję. Nie chodzi o to, że dużo bym osiągnęła (w sensie materialnym) czy była na zawodach. Szkoda mi doświadczenia, tego, ile bym się mogła nauczyć i ludzi, z którymi tam byłam. Nie przepadałam za wszystkimi (albo potrafiłam znienawidzić kogoś w parę sekund) , jednak to był nasz team… 💔

A jak Wasz pierwszy tydzień? Bo ja mam szczerze dość 😂❤

Kiedy chcesz zobaczyć ludzi z klasy, ale jesteś za niska, więc podskakujesz na jednej nodze, lecz uświadamiasz sobie, jak to wygląda, więc przestajesz i idziesz na miejsce zbiórki.

Tak, kochani, tak właśnie wygląda bycie mną. A teraz tak na serio.

„Apel” to chyba jedna z najgorszych rzeczy dzisiaj, choć wcale nie trwał tak długo. Jeden chłopak z mojej klasy prawie nie zasłabł, a widziałam, że niektórzy też byli temu bliscy. Pomińmy fakt, że przeklinałam gości, gdy wpisywali się do księgi, to naprawdę nieistotne. Kiedy mieliśmy iść do klas, miałam odczucie, jakby ktoś wbijał mi noże w nogi, ale musiałam przeżyć.

Osoby z klasy też wydają mi się spoko. Rzecz jasna, nie muszę się ze wszystkimi kolegować czy przyjaźnić, chodzi mi o to, żeby nie było rywalizacji i obgadywania za plecami. Odnośnie planu lekcji – myślałam, że będzie gorzej, o wiele gorzej. Wiem, że po jakimś czasie się zmieni, ale teraz jestem zadowolona.

Najgorsze są jednak dojazdy. Ktoś wybitnie inteligentny postanowił, żeby pociągi przez okrągłe dwa tygodnie nie jeździły. Myślałam, że jedyną opcją zostaje mi zamienny autobus z przesiadkami, ale jakiś inny, życzliwy człowiek wymyślił KM, do których niekoniecznie czuję ogromną sympatię, ale powoli się przekonuję 😂

A jak Wasze rozpoczęcia? 💕

~ Melly