Cześć wszystkim 👋
Po raz kolejny i na pewno nie ostatni nie wiem od czego zacząć.
Niedawno naprawdę mały krok dzielił mnie od decyzji o odejściu. Byłam już chyba na skraju nerwów, sprawy mnie przerosły. Dzisiaj dodaję opowiadanie. Dlaczego?
Otóż dałam sobie chwilę oddechu, przemyślałam wszystko na spokojnie. Nie należę do osób impulsywnych, a to chyba dobrze.
Jakiś czas temu wspominałam wam o nowym opowiadaniu. Wówczas napisałam mniej więcej połowę pierwszej części, ale sprawy przybrały taki obrót, że odstawiłam ją na bok. Już chciałam ją wyrzucić, gdy wczoraj mnie… natchnęło.
Dokończyłam ją, z pomocą jednej z najbardziej wspierających mnie osób wymyśliłam tytuł oraz dzięki cudownej @.Claire. mam wspaniałą miniaturkę. Możecie przeczytać premierowy rozdział mojej nowej serii, do czego zachęcam i zapraszam. Ale w pewnym sensie „zasady” mojego pisania tutaj troszeczkę się zmienią.
Chyba zaczęłam traktować to zbyt poważnie i obowiązkowo. Tak, jest to obowiązek i temu nie zaprzeczam, ale (tutaj przytaczam słowa wspaniałej Mrs.Dreamer/Chrissy) w większym stopniu powinno być to przyjemnością, a ja chyba o tym zapomniałam.
Obecnie mam naprawdę dużo na głowie, nie jestem też w stanie po prostu w momencie, gdy mam czas, usiąść i napisać nową część, bo nie zawsze towarzyszy mi wena. Od teraz będę (a przynajmniej postaram się) dalej wstawiać, ale nie jestem w stanie zapewnić kiedy i jak często ani co to będzie za opowiadanie. Wiem, że może się to wam wydawać nieciekawą ofertą, ale nie mam innego wyjścia.
Co do tej serii, to rozpoczęłam ją, albowiem miałam taki pomysł. Liczę na to, że rozkręci się, że się wam spodoba i będzie w miarę popularna, ALE:
Wiem, że wiele osób na mnie liczy. Może nie całe 750, ale zawsze. I tak samo, jak wy liczycie na mnie, ja teraz liczę na was. Jeśli seria nie będzie popularna, nie przekroczy pewnej granicy serduszek, że tak powiem, po prostu nie będę jej ciągnęła. To samo dotyczy innych opowiadań. Ja postaram się was nie zawieść i wy – proszę – nie zawiedźcie też mnie.
To chyba będzie na tyle. Ja z mojej strony mogę powiedzieć jeszcze tylko to, że zapraszam do opowiadania i życzę miłego czytania, a także zachęcam do zostawiania serduszek, komentarzy oraz odpowiedzi pod tym wpisem. Chciałabym znać wasze zdanie… Na wszelki temat powyżej poruszany.
Mam nadzieję, że uda mi się poprzez moje opowiadania znowu poruszyć wasze serca. Przynajmniej spróbuję.
Kocham i pozdrawiam – Gryfonka2004.
PS. Spokojnie, ta stara, wesoła i miła Gryfonka2004 jeszcze całkiem nie zniknęła. Po prostu musi się na nowo odnaleźć.