dzień dobry.
nie sądziłam, że odważę się dodać ten wpis. nie sądziłam, że kiedykolwiek jeszcze w ogóle będę o tym myśleć.
ale jestem tutaj i piszę ten wpis, bo wiem, że muszę wam coś powiedzieć. zwalczyć w sobie lęk, niepewność i wątpliwości i przyznać co się dzieje.
te z was, które są ze mną dłużej na tym profilu wiedzą, że tworzę tą stronę od ładnych paru lat. napisałam w tym czasie sporo opowiadań, sporo się nauczyłam i znacząco się rozwinęłam. w tym czasie miałam jedną dłuższą przerwę. przez wiele miesięcy (rok, dwa lata?) nic nie pisałam. potem wróciłam.
napisałam całą serię TSOBH, prawie 200 stron w Wordzie, i gdy opowiadanie to zostało ukończone, wstawiłam je tutaj. napisałam całość przed publikacją, aby mieć pewność, że nie zostawię tej serii niedokończonej. napisałam tą serię w całkiem krótkim czasie, pisałam w niemal każdej wolnej chwili.
pokochałam pisanie na nowo. w czasie mojej przerwy od tej strony i pisania myślałam, że nigdy do tego nie wrócę. że pasja przepadła. gdy zaczęłam pisać TSOBH zrozumiałam, że nie, że to cały czas było we mnie, ale potrzebowałam przerwy, aby dorosnąć i uporządkować parę spraw.
czy je uporządkowałam? nie wiem. nie sądzę. ale na pewno dorosłam. zmieniłam się i zmieniłam sposób w jaki wyrażam siebie w tym, co piszę.
przez kolejne miesiące pisałam bardzo dużo, w czasie kilku miesięcy napisałam więcej niż przez całe swoje wcześniejsze życie. nie wszystko zostało opublikowane. jest kilka prac, których nie wstawiłam i już raczej tego nie zrobię. w tym czasie podejmowałam kilka prób pisania różnych opowiadań, zanim doszłam do ostatecznej wersji, którą wstawiałam.
spędziłam na pisaniu wiele godzin. mnóstwo godzin. nie żałuję ani minuty.
radość którą czułam widząc jak wam podobają się moje dzieła, była nieskończona. wdzięczność ogromna.
były momenty, kiedy nie pisałam, dni kiedy nie umiałam nic napisać, bo żadne słowa nie opisywały bólu, który czułam. ale zawsze mówiłam sobie, że chwila odpoczynku od pisania mi się przyda, skoro pisałam cały czas od tylko miesięcy chwila nie zaszkodzi.
i fakt, nie zaszkodzi. czasem przerwa jest konieczna.
dlatego jestem tutaj i piszę ten wpis. jeśli jeszcze nie domyślacie się do czego zmierza ten długaśny wpis, to oto mówię: robię przerwę.
od tej strony. od pisania pewnie też.
nie chciałam pisać, że muszę się skupić na sobie i tym, aby lepiej się poczuć, bo uważam, że brzmi to słabo, ale trochę taka prawda. aczkolwiek nie w oczywisty sposób.
w czasie tych miesięcy za bardzo skupiałam się na pisaniu. zawaliłam naukę. ledwo zdaję z niektórych przedmiotów. boję się, że zaraz będę zagrożona. i to z przedmiotu wiodącego, który powinnam umieć, bo jest mi potrzebna ta wiedza na maturę i później również studia.
wiem, że to moja wina. wiem, że powinnam się więcej uczyć. odłożyć na bok pisanie i własne samopoczucie i przyłożyć się do nauki. to właśnie powie mi moja matka.
boję się, że nigdy nie spełnię marzeń. boję się, że zawiodę wszystkich dookoła i samą siebie. a może już zawiodłam?
zapewne zawiodłam was.
przykro mi.
dzisiaj dodam kolejną część BS, a potem zobaczymy. wprawdzie mam sporo części napisanych do przodu, ale nie wiem jak często będę je wstawiać. raczej nie będzie to co tydzień, jak do tej pory.
nie wiem, jak długo mnie nie będzie. nie sądzę, aby bardzo długo. nie zamierzam porzucić tej strony ani pisania na zawsze. wrócę tu, obiecuję. ale muszę zmienić priorytety.
dzisiaj będę na tej stronie, więc jeśli czegoś potrzebujecie, chcecie porozmawiać, albo o coś zapytać, śmiało. później się wyloguję i postaram nie wchodzić przez jakiś czas na tą stronę. zobaczymy jak to wyjdzie.
kocham was wszystkie i wszystkich,
mam nadzieję, że zrozumiecie i mnie nie porzucicie,

~GoldenTrio