Life update.
Są dni kiedy jest łatwiej. Kiedy czuję się dobrze z samą sobą, kiedy jestem w stanie spojrzeć w lustro i widzieć w sobie piękno. Kiedy uśmiech sam pojawia się na twarzy. Kiedy czuję, że wiem, dlaczego wciąż tu jestem. Kiedy łatwiej jest być dobrą dla siebie i innych. Kiedy czuję się na miejscu, kochana i zrozumiana.
Są dni kiedy jest trudniej. Kiedy czuję niechęć do samej siebie, kiedy nie mogę zapanować nad własną złością i łzami spływającymi po policzkach. Kiedy czuję się samotna i przeglądając telefon zastanawiam się czy mam do kogo zadzwonić, by poczuć, że mam dla kogo żyć. Kiedy przywoływanie uśmiechu i udawanie, że wszystko w porządku boli bardziej.
Czasem zastanawiam się jakim cudem wciąż tu jestem. Budzę się rano, stoję prosto, rozmawiam ze znajomymi, śmieję się, ale gdy zostaję sama czuję się cholernie samotna.
Czasem moje lęki wydają się większe, one chyba urosły wraz ze mną.
Czasem się zastanawiam gdzie podziała się ta mała dziewczynka, którą byłam. Ta, która się nie bała, była pewna siebie zawsze i wszędzie, czuła się dobrze z samą sobą. Jakim cudem ona znikła zostawiają mnie samą, zagubioną?
Nie wiem, może nie do końca nadaje się do życia na tym świecie, bo nie umiem pogodzić się z rzeczywistością? Czasem mam wrażenie, że życie boli za bardzo, gdy pomyślę o tym wszystkim co złe. I zastanawia mnie fakt, że potrafię wszystko sobie wytłumaczyć i w teorii wiem wszystko, ale jak wytłumaczyć sercu, że nie powinno czegoś czuć?
Czasem boję się, że w którymś momencie spojrzę wstecz i zdam sobie sprawę, że nie jestem tym, kim chciałam być, że nie zrobiłam tego, o czym marzyłam. Boję się, że to się już dzieje, że już jestem do tyłu. A ten strach sprawia, że wciąż stoję w miejscu, bo mam wrażenie, że już na starcie nie dam rady. Bo co jeśli jestem niewystarczająca?
Co jeśli nigdy nie będę w stanie zapełnić pustki w sercu, którą czuję?

~GoldenTrio