Misie, nie wiem ilu z was zauważyło, ale "Mgła nad błoniami" wczoraj trafiła na stronę główną i yeah, jestem podekscytowana. Zapomniałam trochę jakie to uczucie, ale bardzo miło, kiedy moja praca została na tyle wyróżniona, by tam trafić, a nie oszukujmy się, codziennie na sq pojawia się pełno nowych opowiadań. Nie udałoby mi się to jednak, gdyby nie wasze wsparcie, także dziękuję bardzo.

I rzeczy mniej formalne, tak zwany update z prób poloneza. Nie musicie czytać, jeśli nie jesteście zainteresowani.
Jakieś dwie godziny temu wróciłam z drugiej próby i szczerze, denerwowałam się trochę tym wszystkim, ponieważ ja i gracja raczej nie idziemy w parze, a poza tym kojarzyłam partnera, którego mi przydzielono tylko z widzenia, także dodatkowy stres. Na pierwszej próbie okazało się jednak, że to fajny chłopak, nie było aż tak niezręcznie jak myślałam. Podziwiałam na początku jego cierpliwość, ponieważ na pierwszej próbie to ja nie ogarniałam. Na dzisiaj odrobiłam lekcje, wykułam wszystkie kroki na pamięć, żeby znowu nas nie gubić, a tu okazało się, że idealnie się uzupełniamy, ponieważ dzisiaj to ja ciągnęłam jego i mówiłam co mamy robić, bo on prawie tam spał. Para idealna powiedziałabym.
W każdym razie, jest strasznie dużo śmiechu z tym. Niektórzy chłopacy muszą tańczyć po dwa razy (są dwa różne układy poloneza, ale dziękuję Bogu, że jestem w drugiej grupie, bo układ pierwszej to jakiś żart, haha), połowa nie chodzi sobie na te próby, przez co mamy dziury i cały układ nam się sypie, gdyż w pewnych momentach łączymy się w czwórki, a z naszej czwórki jesteśmy tylko my, później jest przejście w kółeczku i zamieniamy pary, a tu cyk, kogoś nie ma i jak dzisiaj niewiadomo jakim cudem wylądowałam w kółeczku wzajemnej adoracji z chłopakami z klasy mojej pary (po prostu stałam z moim partnerem, a jego koledzy se podeszli i zaczęli gadać) i oni są trochę wkurzeni, że tańczą dwa układy (niektórzy trzy, bo jeszcze jest walc, ale mnie aż tak nie powaliło, żeby się na niego zapisywać), a nauczycielka praktycznie co próbę im coś zmienia i układy im się mieszają. Wiem, że oni nie mieli tego na myśli, ale troszeczkę to odebrałam tak, że kurcze, zachciało mi (i kilku innym dziewczynom) się tańczyć i utrudniłam im życie. Ogólnie moja para jest dla mnie bardzo miła i nie jest aż tak dziwnie (kiedy jedno zapomni kroków, drugie go ratuje i zaczynamy się śmiać jak debile), ale dzisiaj widać było, że był już zmęczony i trochę chciał do domu. Nie dziwię się. Żadna z tych choreografii nie jest prosta, a oni muszą zapamiętywać wszystkie.

W ogóle rada dla wszystkich dziewczyn, jeśli chcecie coś od faceta, zakomunikujcie mu to wprost. Oni nie rozumieją szyfrów i sugestii i mam na to dowód. Otóż jedna z moich dobrych koleżanek chciała zatańczyć poloneza ze swoim przyjacielem, ale bała się go zaprosić. Zasugerowała mu więc ładnie, że ona chciałaby zatańczyć z kimś kogo zna. Ja uważam, że to dosyć jasna aluzja, ale on nie zrozumiał, więc pani przydzieliła ich do innych par. W końcu ta koleżanka powiedziała mu wprost, że chciała tańczyć Z NIM, a on na to "to dlaczego nie powiedziałaś? Ja też chciałem z tobą zatańczyć, ale nie wiedziałem czy ty tego chcesz".
No ale dobra. Żeby to zamienić, trzeba było się dogadać z ich faktycznymi parami, że oni woleliby zatańczyć razem. Więc partnerka tego chłopa zrozumiała od razu i stwierdziła, że może zatańczyć z partnerem mojej koleżanki, żeby mogli być razem, ale partner tej koleżanki nie zajarzył. Wytłumaczyła mu to tak, że ona bardzo go przeprasza, ale chciałaby zatańczyć ze swoim przyjacielem, a on zrozumiał to tak, że ona chciała przenieść się do innej grupy poloneza, żeby być w JEDNEJ GRUPIE z przyjaciółmi, a nie zatańczyć W PARZE z tym konkretnym chłopakiem.

Także misie, dobra rada od waszej starszej siostry, chłopom trzeba walić prosto z mostu, bo inaczej średnio to widzę, XDD

A co tam u was? Macie jakieś ciekawe historie? Mam dzisiaj troszkę czasu, ponieważ jutro idę na jakiś wykład na uniwersytet (nasza klasa rzekomo coś wygrała i byłam już na wykładzie z VR i marketingu, jutro jest coś związanego z kompetencjami), więc nie muszę się uczyć; jechać w sumie też nigdzie nie muszę, także jestem do waszej dyspozycji.

Kocham!
— Caramelo 🪐