Cześć. Chciałabym napisać tylko kilka słów o tobie, na dobry dzień. Jeżeli mi nie wyjdzie- przepraszam, jest mega późno. A więc może zacznę. Bardzo mi imponujesz- jako osoba i jako pisarka. Twoje pracę są niezwykle wykończone, sensowne oraz napisane z mieszanką talentu i pasji. Twoja osoba jest bardzo kreatywna i otwarta, obiektywna i piękna. Ale piękna wywnętrznie, jak to też można powiedzieć- cudowna. Biorę przykład z każdego twojego opowiadania, każdego wpisu, staram się po prostu tak całkowicie pisać o emocjach, zjawiskach i ludzich. Także o życiu które nie zawsze jest kolorowe. Kiedy czytam coś twojego-mimo że jest smutne- zawsze jest moment kiedy się uśmiecham, kiedy łączę fakty i przypominam sobie co było wcześniej. Wszystko wywołuje u mnie emocje, a to jest chyba najważniejsze. Friends Forever i Mugolaka przeżywałam całą noc i cały dzień, po prostu analizowałam to i,, żyłam tym”. Nad formularzem konkursowym myślałam cały tydzień, napisałam w jedną noc, a poprawki trwały 4 dni. To wszystko na mnie uddziałuje i to jest takie magiczne. Chciałabym ci powiedzieć, że jeżeli kiedyś wydasz książkę- z chęcią ją na pewno przeczytam. I muszę powiedzieć dziękuję, bo naprawdę nie da się nie podziękować za to, ile radości wniosłaś do mojego życia. To żyje. Nigdy w siebie nie wątpw, ja widzę w ciebie to niebiańskie piękno wnętrzności (wtf, chodzi o charakter). Przeglądałam twoje początki, stare wpisy itp. I powiem Ci, że gdybym wtedy tam zawitała na pewno odebrałabym ciebie tak samo pozytywnie jak dziś. Twój początek też według mnie był taki… Piękny, estetyczny. Powoli dążyłaś do celu aż wreszcie osiągnęłaś tak wiele, twoją ciężką pracą. Zastanawia mnie, czy zawsze tak pięknie pisałaś. Zawsze, to znaczy od początku konta. Czy uważasz że zrobiłaś duży progres czy po prostu inni zauważyli twój talent? Mogłabym się tu jeszcze rozpisywać, ale już nie truję. Saro, dziękuję. Za to wszystko.