@Black_Sara Oj jak dużo! Ale okej…
1. Szczerze- najbardziej świat i zawarte w nim osoby. Czasem konkretne, czasem mniej. Mogłabym tu wymienić po przecinku ale to byłyby moje ideały. Najbardziej inspirują mnie ludzie którzy krzywdzą, ranią, zabijają od środka. A potem patrzenie na szary, smutny, realny świat. Wszystko co żyje lub żyło- daje mi swoje pole.
2. Lubię czytać dzieła. Dzieła większe i te mniejsze, bardziej błache jak fanfiki czy te emocjonalne. Najbardziej zwracam uwagę na różnorodność emocji. To jest to, czego szukam, we wszystkim. Sprawia to, że dzieło jest kompletne, ubarwią całość. Jaki tekst by nie był jaki tytuł o czym, liczą się te emocje i całe wnętrze przelane na papier.
3. Najgorszy jest… chyba idealizm. Coś, co by się nigdy nie zdarzyło. Bez skaz, bez błędów. Postacie idealne, widealnym świecie, z idealnymi przyjaciółmi i idealnie wykonujące swoje czynności na karzdum kroku. Po prostu nie i koniec, kropka.
4. Zbyt mało według mnie pisze się o bólu w samej istocie tego. Ból jest częścią naszego życia, psychiczny i fizyczny zadawany przez innych oraz samych siebie. To jedna wielka zagadka i zarazem coś, czego mamy już w zanadzu a nie potrafimy go okiełznać, umie on zabić ale jest niewidoczny, jest gdzieś daleko a czuemy go gdzie indziej. To jest klucz. Druga sprawa to kobiety i ich całą siła. Wszędzie, ilo tej całej emancypacji i tzw równouprawnienia mężczyzn jest zdecydowanie za wiele i za wiele także stereotypów. Zbyt mało tu o kobiecej walce i o kobiecej sile. By pisać tak, jak gdyby o tej samej płci, ale i jedna o innej.
5. Kurcze, tak na szybko to nie mam… Są gdzieś zapisane u mnie w bałaganie, ale gdzie- niestety nie wiem.
6. XlX wiek, czasy drugiej wojny światowej ale przede wszystkim terezniejszosc. 2020. To co jest teraz.

Dobranoc!