Huguś staruszek ❤️

Będzie długi wpis
Huguś bardzo powoli wraca do siebie, a ja szukam innego konia do jazdy. Okropne zajęcie. Hugo był naprawdę wyjątkowy i nie znajdę drugiego takiego konia. Wątpiłam już, że jakiegokolwiek znajdę. Ale czuję ulgę, widząc, że Hugo już stoi i przychodzi na mój widok. Właścicielka jest dobrej myśli. Czekamy na kowala, żeby go specjalnie podkół, aby łatwiej się mu chodziło.
Sunday natomiast łapie masę kleszczy i za każdym razem jak przychodzę to jej jakieś wyciągam. Jutro wybieram się do Hugo i szczerze wzięła bym któregoś na spacer, ale no z Bystrą nie pójdę, do Spójnika ktoś inny przyjdzie, Hugo nie może chodzić, a podobno ma być bardzo wietrznie to z Sunday sobie nie poradzę, więc pewnie tylko z nimi posiedzę na pastwisku.
Szukanie innego konia do dzierżawy okazało się być bardzo trudne. Albo za daleko, albo sportowe, albo sportowe młode drogie wariaty daleko i chore na raz. Ehh. A ja już miałam jakiegoś jechać oglądać to a to okulał, a to właścicielka mi nie odpisuje. Byłam już naprawdę zrezygnowana aż nagle na Messengerze zauważyłam, że ktoś pisze, że ma konia do dzierżawy. Szybko zadzwoniłam i już następnego dnia przyjechałam zobaczyć konia. Pół arab. Gniady. 14 lat. Po WKKW. Wsiadłam na jazdę i o matko. Hugo to nie jest. Charakter stereotypowego araba – boi się własnego pierda. A to siatka jest za bardzo żółta, a to liść na drzewie za bardzo zielony, a to czaprak jest za bardzo czaprakowy… Totalnie na wszystko się denerwował. Ale nie ponosił, tylko odskakiwał, parskał, był czujny. Stęp miał super, odpowiadało mi jego tempo. W kłusie nie ogarniałam co się dzieje, było okropnie, jest strasznie niewygodny. Nie byłam pewna co do galopu, ale właścicielka powiedziała mi, jak mu prawidłowo dać sygnał. Nie pewnie dałam, zrobił jedną foulę i zwolnił. Dałam raz jeszcze już bardziej pewna i Emir ma zdecydowanie lepszy galop od kłusa. Nie byłam co do niego przekonana, ale właścicielka powiedziała, że będzie ze mną przyjeżdżać w tym miesiącu i bardzo by chciała, żebyśmy się jednak polubili, bo nie znalazła lepszej osoby, a nie chce oddawać Emira byle komu. Zgodziłam się więc i zobaczymy czy się dogadamy, bo puki co topornie to idzie, ale z Hugo też się przecież od razu nie dogadałam. Zdrowie Emira też pozostawia wiele do życzenia, ale jak dla mnie koń nie musi być zdrowy, jeśli jest to pod kontrolą. Ma beznadziejne kopyta, ale powoli do przodu. Poprzednia właścicielka mocno go zaniedbała. Boi się też bardzo wody, więc nici z kąpieli. Wczoraj byłam na drugiej jeździe i właścicielka pokazała mi parę rzeczy. Zapytałam się jej, co uważa o mojej jeździe i powiedziała, że nie oddała by Emira komuś, kto jeździ źle i że jakbym jeździła źle, to Emir by mnie zrzucił zamiast zagalopować. Powiedziała mi, że mam dobry dosiad i łydkę, ale kiepską równowagę i rękę co by mi się zgadzało. Kiedy wydzierżawiłam Hugo, nie potrafiłam wysiedzieć na oklep nawet w stępie. Spadłam kiedy koń tylko za mocno machnął ogonem. Dzięki Hugo, po wielu latach doszłam do etapu pierwszych galopów na oklep, ale wciąż wiele pracy przede mną, no a teraz, ze względu na chorobę Hugo, to muszę trochę zaczynać od nowa, bo z Emirem się jeszcze nie znamy. Z Hugo też nie jeździłam na ogłowiu, więc nie umiem dobrze używać ręki. Właścicielka pokazała mi, co mogę zrobić ręką i kurcze na Emirze wszystko czuć. Emir jest absolutnie najbardziej skrętnym koniem na jakim jeździłam, on pewnie i na cordeo poszedł by tam gdzie patrzę z dokładnością do centymetra, ale pod wpływem wodzy potrafi tak zmienić chód, że to aż niesamowite. Inaczej trzyma łeb, inaczej się rusza w zależności od tego jak trzymam rękę. Myślę, że Emir dużo mnie nauczy. Hugo już mnie sporo nauczył, a Emir jest inny i będę mogła na nim nauczyć się innych rzeczy. Z Emirem mam też taki problem że za każdym razem jak przychodziłam to zaczynało wiać. Chciałam też przyjechać jutro no ale odpuszczę, bo też ma być wichura. Spróbuję w piątek, ale właścicielka wyjeżdża i będzie sama. Myślę, że wezmę go na plac i porobimy coś z ziemi, żeby się trochę zapoznać, a później może pójdziemy na jakiś spacerek. Właścicielka nie będzie nas rozpraszać, więc będziemy mogli się skupić na sobie. Myślę, że dużo pracy przed nami, ale jestem dobrej myśli. Emir naprawdę świetnie pokazuje, kiedy robię coś nie tak, więc myślę, że z czasem nauczę się jak się z nim dogadać. Nie wiem, co tu jeszcze napisać. Wszystko jest dla mnie takie stresujące. Jazdy na tym koniu były takie dziwne, że aż ciężko to opisać. Przyzwyczaiłam się do Hugo, a Emirat jest tak bardzo inny. Z wyglądu trochę podobny, bo też gniady, ale z gwiazdką i Hugo jest małopolakiem a Emirat krzyżówką araba z małopolakiem i ma ten arabski wygląd. W ogóle Emirat… Arabski. Przecież to jest genialne xD. Ten kto go nazywał był geniuszem.
Swoją drogą dzisiaj miałam ostatnie zajęcia na uczelni i została mi już tylko masa sprawozdań i egzaminy. Nie jestem zadowolona z ocen w tym roku, ale cóż. Teraz już tylko byle by zdać.
Dzisiaj już odpocznę, a jutro ma wiać, więc pojadę chyba do Hugo, a potem wezmę się za jakieś sprawozdania. A w piątek pewnie do Emira, może się uda coś porobić. Trzymajcie za nas kciuki. I za Hugo i za mnie i Emira.