"Treversol, zagłada Zakonu Feniksa" ZWIASTUN
Voldemort drgnął, gdy drzwi kliknęły cicho, zamykając się za drobną, rudowłosą osóbką.

– Przegrałeś – poinformował go dziecinny głosik.

– Patrzyłaś – raczej stwierdził niż zapytał.

– Widziałam z okna, jak się z nią pojedynkujesz i jak trafia cię jej zaklęcie.

– To była noc. Powinnaś spać, Olivio.

– Wiedziałam, że ktoś ma się z tobą spotkać. Nie mogłam usnąć. Ona wydaje się niebezpieczna.

– Jest niebezpieczna – przyznał niechętnie. – Czy ty w ogóle spałaś ostatniej nocy?

– Próbowałam zasnąć po waszym pojedynku, ale byłam zbyt nabuzowana. Pozwolisz mi wreszcie dołączyć? Przecież mam już piętnaście lat!

– Do śmierciożerców dołączają dorośli czarodzieje, Olivio, nie dzieci.

– Ale ja chcę! Chcę mieć swój udział w tym sojuszu, w pokonaniu Zakonu Feniksa…

– Ile razy ci mówiłem, że nie wolno ci podsłuchiwać moich rozmów?

Olivia upadła na kolana u jego stóp. Ucałowała skraj jego czarnej szaty. Przez chwilę wpatrywali się w siebie. Choć zdawało się to absurdalne, nie umiał się na nią długo gniewać. Miał do niej słabość. Początkowo nie sądził, że tak się stanie. Wziął ją pod opiekę gdy była bardzo mała, gdy jej rodzice zginęli w jego służbie.