hej, kochani

przemyślałam sprawę i jednak do was wracam. w szkole – znaczy na zdalnym, wiecie o co mi chodzi ‐ nie jest aż tak źle. z racji tego, że nie wszyscy nauczyciele nie zawsze się z nami łączą, mam czasami duże przerwy między poszczególnymi lekcjami. na przykład teraz mam dwie godziny przerwy, więc mogę poodrabiać zadania, zjeść obiad i zostanie mi jeszcze wolny czas. oczywiście podczas zdalnego wiele się nie nauczę, bo moja kochana klasa tylko ciągle na lekcjach konwersuje na czacie, a że jest to ciekawsze, od choćby fizyki, ja również się do nich przyłączam. to nic, że potem nikt z klasy nie ma notatek. och, niestety wraca codzienność 'tamtych koronaferii’ .

dziś pojawi się część graphic shopa z wystrojami. część z gotowymi grafikami postaram się wrzucić jutro, o ile czas mi na to pozwoli – właśnie przypomniałam sobie o egzaminie próbnym.

chciałabym również ogarnąć jakoś ten profil. złożyłam kilka zamówień na grafiki i na pewno pozmieniam miniaturki kilku opowiadań, a kilka z nich raczej usunę. chodzi mi konkretnie o te najstarsze opowiadania. na pierwszy ogień na pewno pójdzie 'your love is lie’ 'mask of immunity’ 'without you’ (dobry Boże, jak ja mogłam napisać coś takiego?), 'undying love’ 'someone you loved’ 'prophetical nightmare’ i 'tears’. darzę te opowiadania dużym sentymentem, jako jedne z pierwszych prac, ale myślę, że jak narazie powinny one wrócić do szuflady. może kiedyś powrócą, z trochę zmienioną i poprawioną treścią. (ps. jeśli chcecie to jeszcze przeczytać, to nadal jest taka możliwość, bo jeszcze chwilkę u mnie pobędą).
wydaje mi się, że równiez zakładka 'o mnie’ wymaga zaktualizowania i zmienienia na coś bardziej minimalistycznego (?). ale tego nie zrobię, bo wydaje mi się, że jest tu kilka osób które zaobserwowały mnie głównie ze względu na nią. dziekuję, Percy :*

ach, zapomniałabym. w jeden dzień na mój profil przybyło ponad dziesięciu obserwujących. to kochane ♡ wiem, że muszę za to podziękować @Power.woman , która poleciła na swoim profilu moje papierowe ptaki, przy ktorych jest prawie 40 serc. na SG i tak nie ma już co liczyć, ale naprawdę się cieszę i jest mi bardzo miło ♡.

a co u was, kochani?

— cześć wszystkim (apsik) —

Jak możecie się po moim przywitaniu domyślić, jestem chora. Na katar xd.
Tak więc, gdyby to było rok temu, zapakowałabym do plecaka dwie paczki chusteczek, załatwiłabym sobie zwolnienie z wf-u i poszłabym do szkoły. Jednak jest rok 2020 (apsik) i gdybym poszła do szkoły, kichając co drugie słowo, zadzwoniono by po moich rodziców. Także dzisiejszy ranek spędziłam pod ciepłym kocykiem, w grubym swetrze i popijając herbatkę. Dobrze, że nie widzicie, jak wyglądam, bo (apsik) wyciągnięte z dna szafy dresy, sweter i długie skarpetki, to mój typowo chorobowy strój, w którym wyglądam jak ostatni debil, ugh.

Jako że siedziałam w domku, wrzuciłam część gotowych grafik. Reszta pojawi się góra za kilka dni, bo dość sprawnie mi wszystko idzie. Co do opowiadań, jak narazie pracuję najbardziej nad DR, a reszta, no cóż, jest przeze mnie troszeńkę zaniedbana. Ale wybaczcie. Człowiek z katarem — najbardziej uciążliwą z wszystkich chorób, jakie przechodziłam — po prostu nie może się na niczym skupić, bo co chwila tylko a…a…a…psik.
Liczba chusteczek, jaką potrafię zużyć podczas tej niezwykle groźnej choroby, jest niemożliwa do zliczenia.

I znowu chce mi się kichać. Zakończę zatem tem wpis bardzo oryginalnym pożegnaniem.
Trzymajcie się
— wasz Apsik.

PS. Tak w ogóle jak sie trzymacie? Zdrowi jesteście?