!Edrick Volume II: Silence in the monastery! ¡Spoilers alert¡

" – Powiedz mi, Sereio… czy to była ignorancja? Czy motyw?
Sereia zbladła, jednak nie odezwała się ani słowem. Tak, jakby milczenie mogło uchronić ją przed konsekwencjami.
Darren podszedł bliżej. Spokojnie, jakby cały świat mógł poczekać na jego ruch.
– Bo zastanawia mnie tylko jedna rzecz… czy narażasz moją siostrę, bo boisz się nazwiska Warren, czy narażasz ją dla Nathaniela?"

" Michael odwrócił wzrok. Darren podniósł głowę, z jego ust padło tylko zdanie:
– Nie wejdziesz tu z nią.
Stanąłem w progu, Sereia również. Widziałem, jak jej mięśnie się napięły, jednak twarz pozostała obojętna.
– Darren… chcę tylko zobaczyć Bellę.
– Ty? Może – rzekł, przenosząc wzrok na stojacą u mego boku dziewczynę – Ona? Nigdy.
– Darren, skończ ten absurd, nie przyszłam jej zaszko… – nie dokończyła, nie zdążyła, bo przerwał jej tonem, który towarzyszył mu zawsze, podczas analizy zbordni. W momencie, w którym on już wiedział i doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że inni dalej błądzą.
– Przyszłaś patrzeć, jak wygląda, kiedy prawie ją zabiłaś. Więc nie. Nie wejdziesz.
– Darren, przecież dobrze wiesz, że to był wy… – zacząłem, jednak i mnie, nie dane było dokończyć zdania
– Ona chciała ją wyeliminować, Nate. Żeby mieć ciebie, dla siebie. Nie widzisz tego?
Cisza, która w nas uderzyła, zdawała się być namacalna. Chciałem odwrócić się do Serei, błagać ją, aby zaprzeczyła, a jednocześnie odsunąć Darrena i wedrzeć się do tego przeklętego pomieszczenia tylko po to, aby zobaczyć Belladonnę. Ale wiedziałem już, że Darren Warren nie odzywa się, jeśli jego słowa mają trafić w próżnię.
– To absurd. Ja nigdy… – zaczęła po chwili kobieta, jednak i tym razem, Darren przerwał jej, nim skleiła zdanie. Jakby dokładnie wiedział, co zamierza powiedzieć.
– Widzisz Arcari… kłamstwa są twoją specjalizacją, nie moją. Bo ja nie wierzę w ludzi. Ja ich czytam."

Guys, your favorite characters are back in action!