Cześć kochani!
Mój muminek został dzisiaj wezwany do mojej wychowawczyni. Na lekcji się nie przyznały, że o mnie gadały, ale w domu wszystko wyszło na jaw. Denerwuje mnie, że pani zamiast porozmawiać ze mną o problemach, od razu musi pisać do muminka, ale muminek nie zna całej prawdy. Jak ona to powiedziała „Jestem skryta”. Pani powiedziała, że nie potrzebuję psychologa, a ja uważam co innego. Chciałabym z nim porozmawiać, aby mi doradził, bo nikomu nie mówię prawdy, oto powody.
Muminek- Po jednej sytuacji w ogóle jej nic nie mówię, naprawdę mnie zraniła. „Jesteś przewrażliwiona! To twoja wina!” ach! Wypchaj się z takimi słowami, a potem ludzie się dziwią czemu mam całą rękę w smutnych cytatach.
Inni ludzie- boję się, że pomyślą, że jestem jakąś wariatką albo cuś. Nie wiem co mogę im powiedzieć, a czego nie. Bo jak powiem o słowo za dużo i nie daj Boże będą kłopoty, cała wina spadnie na mnie, a wtedy to dopiero będzie „Coś ty im nagadała?!”.
A co do psychologa…Ja nie chcę aby ktoś mi się mieszał w życie, ja po prostu chciałabym z kimś pogadać (lubię towarzystwo), chcę prosić o radę, niczego innego nie wymagam.

Pozdrawiam Zapominajka!