Dwa Dwudziesty To wtedy mi wszystko spadło na głowę Pierwszy raz pomyślałam że śmierć od życia tu wolę

Pamiętam jak chamsko śmiali się ze mnie pamiętam te nie przespane noce i jeszcze pamiętam jak żyletka wypadła mi z rąk, pamiętam że ze wszystkich wybrałam ją.

Są takie dni, kiedy nie mam siły nawet wstać z łóżka. Są również dni, kiedy stwierdzam, że nie mogę żyć dalej w taki sposób, że muszę zmienić swoje życie. Przecież jestem jeszcze młoda mam przed sobą

Stałam w oknie. Przerażona, spoglądałam w dół. A może spoglądałem?…

Zadzwonił dzwonek na przerwę…wybiegłam z klasy ze łzami w oczach. Nie wiem dlaczego płakałam, czułam się po prostu źle, czułam jak coś silnie naciska mi na klatkę piersiową tak, że nie mogę oddychać.

Bardzo się boję. Boję się, że znów coś zawalę. Boję się, że…

To koniec. Pomyślałam. W końcu raz na zawsze będę mogła odpocząć od ciągłego natłoku myśli, pochłaniającego mnie w całości bólu…