Nominowana przez @Magic_Cat ^_^

Zasady:
– Owa nominacja jest czymś w rodzaju wymyślania swojej postaci. Jeśli Ci to pomoże, możesz wyobrazić sobie, iż piszesz historię dla swojego OC lub postaci do rp.
– W tej nominacji główne skrzypce gra kreatywność, gdyż wszelkie nazwy, historie, specjalizacje i inne rzeczy będziesz musiał wymyślić całkiem sam! Możesz zainspirować się dziełami fikcyjnymi, lecz pamiętaj – to ma być Twoja opowieść!
– Pytania pisane są ze zwrotami w rodzaju męskim, ale każdy może wykonać nominacje! Nie ma granic!
– Pamiętaj o najważniejszej zasadzie – baw się dobrze ;D

Witajcie!
Mam na imię Moria (dop. aut.: od tolkienowskiej 'czarnej otchłani')

1. Zaczniemy od pytań związanych z Twoim życie w Akademii Łowców Demonów i Twojej osoby. Czy Twoja rodzina należy do jakiegoś znanego rodu łowców?
Cóż, mój ojciec był znanym łowcą, więc tak.

2. Dlaczego udałeś się do Akademii?
Chciałam pójść w ślady mojego ojca.

3. Z czego byłeś najlepszy podczas szkolnych lat?
Strzelanie z łuku i walka bronią białą.

4. Z czego szło Ci kiepsko w szkole?
Walka wręcz i język demonów. Jak one do cholery wydobywają te odgłosy?! Przecież przez to można sobie tylko gardło zedrzeć…

5. Jakie pomieszczenie w Akademii było Twoim ulubionym?
Stajnia. Lubiłam spędzać czas z moim wierzchowcem – klaczą imieniem Tilia.

6. Czego nauczał Twój ulubiony nauczyciel?
Łucznictwa. To chyba jedyny nauczyciel, który nie patrzył na mnie przez pryzmat mojego ojca.

7. Jakie przezwisko otrzymałeś od swoich kolegów?
– Mortilia, które wzięło się stąd, że często znikałam na wiele godzin galopując z Tilią w dal – nie ważne, czy akurat miała się odbyć jakaś impreza czy wspólny wieczorek. Tak, o wiele bardziej wolałam towarzystwo mojego konia niż tych fałszywych istot, które udawały miłe, a tak naprawdę czekały tylko na moje potknięcie…
– Mortis, które otrzymałam od tych życzących mi śmierci. Od początku twierdzili, że sama się w nią pakuję, decydując się na Akademię. Potem jednak, kiedy zawzięcie angażowałam się we wszelkie aktywności, nawet te dodatkowe, przeciwko demonom, ludzie zaczęli się mnie bać. Wszystko najpewniej zaczęło się od incydentu w Blackville, ale o tym innym razem…

8. Każdy z nas uczył się dwóch technik pozbywania się demonów – zabijaniu lub oswajania. W pewnym momencie jednak musieliśmy wybrać konkretną dziedzinę. Którą Ty wybrałeś?
Wewnątrz jestem osobą delikatną i decydując się na Akademię myślałam o wybraniu oswajania, jednak w pewnym momencie znienawidziłam swoją wrażliwość. Chciałam udowodnić innym, że jestem w stanie zabić. Jestem silna. Nie jestem kozłem ofiarnym ani kopią mojego ojca. Chcę być od niego lepsza. Wybrałam zabijanie.

9. Czy używasz tej przeciwnej techniki?
Zdarzało się, że wzmagało się we mnie poczucie żalu i współczucia, a nawet empatii względem istot, które unicestwiałam. Czułam, jakbyśmy byli… podobni. Mnie też inni najchętniej zobaczyliby w drewnianej trumnie, siedem metrów pod ziemią… Tak, zdarza mi się oswajać demony, jednak dokonuję tego tylko wtedy, gdy nikt tego nie widzi i nie jest w stanie nic mi zarzucić.

10. Jaki był pierwszy potwór, którego zabiłeś?
Topielica.

11. Jaki był pierwszy potwór, którego oswoiłeś?
Upiorny koń jeźdźca bez głowy.

12. Można polować na demony używając dwóch typów ataków – magią lub bronią białą. Mimo nauki obu, musieliśmy wybrać specjalizację. Który sposób wybrałeś Ty?
Broń biała. Musiałam się przemóc. Miałam dość uwag, iż nie nadaję się na łowczynię. Chciałam nauczyć się zadawać ból.

13. Czy używasz tej przeciwnej techniki?
Tak, cały czas staram się doskonalić moją magię, bo tylko nią mogę poradzić sobie z demonem bez ranienia czy straszenia go. Dlatego cały czas w Akademii starałam się dawać z siebie wszystko, aby w przyszłości ubiegać się o samodzielne polowania na demony, bez żadnego wsparcia czy kogokolwiek na głowie.

14. Jaki rodzaj magii jest Twoim ulubionym?
Biała magia, chociaż częściej byłam zmuszona używać czarnej, jeśli polowanie miało być widowiskowe. Mimo wszystko czasem udawało mi się oszukać współłowców lub obserwatorów, a wpleciona biała magia pozwalała demonom umrzeć bez cierpienia.

15. Jakiej broni najczęściej używasz?
Dawniej miecza – ludzie lubią takie krwawe jatki, a ja w ich oczach zyskiwałam szacunek moją bezwzględnością. Mimo wszystko wolę łuk, bo wtedy mogę to zakończyć jednym celnym trafieniem. Aktualnie jednak staram się używać praktycznie tylko magii, jeśli sytuacja nie zmusza mnie do poważniejszych ataków.

16. Kończmy już rozdział o Akademii. Z czego miałeś najlepszy wynik na egzaminie końcowym?
Z łucznictwa. Mój mistrz był ze mnie dumny.

17. Jaką specjalizację zrobiłeś?
Cichy zabójca. Chciałam być wysyłana do najcięższych przypadków i nie tylko.

18. Czy oprócz bycia łowcą masz uprawnienia do wykonywania jeszcze jakiś zawodów?
Starałam się zdobyć uprawnienia magiczki, aby podróżując móc też pomagać innym, nie tylko z demonami.

19. Przejdźmy teraz do Twojego łowieckiego życia. Polujesz gdzieś blisko w domu czy jeździsz po całym świecie?
Jeżdżę po całym świecie. Najpierw brałam zlecenia bliżej domu lub Akademii, żeby ojciec był ze mnie dumny oraz aby stworzyć sobie podwalinę pod coraz to szerszą sławę. Kolejne były większe miasta, a teraz to już nie ma znaczenia. Jeżdżę, gdzie mnie potrzebują.

20. Ile zazwyczaj bierzesz za zadanie?
Zależy od tego, kto prosi o pomoc. Jeśli jest to skąpy bogacz, to potrafię się mocno targować, żeby wydusić z niego ile mogę, jednak zdarza mi się też przyjmować zlecenia od ludzi biednych, którzy czasem nawet nie mają co do miski włożyć. W takich wypadkach czasem pracuję nawet za darmo lub za kęs strawy i kąt do spania. Albo ulatniam się przed zapłatą i 'przypadkiem' zostawiam w ich domu sakiewkę pełną monet… Ups, jaka szkoda.

21. Jakiego zlecenia nigdy byś nie przyjął?
Takiego, które nie pozwalałoby mi działać na własnych zasadach. Niektórzy wręcz proszą o brak litości, żeby mieć widowisko, czym gardzę. Tak, jak sobą z przeszłości. Chyba nigdy sobie nie wybaczę, jak za respekt innych mogłam posunąć się do takiej przemocy…

22. Czy zacząłeś współpracować z jakimś znajomym ze szkoły lub z kimś obcym?
Nie. Ze znajomymi ze szkoły nie chcę utrzymywać żadnych kontaktów, a co do obcych, to zawsze mam głupie wrażenie, że może to być ktoś z ich otoczenia, czekający na potwierdzenie brutalnych legend o mojej osobie lub zupełne ich zaprzeczenie. Wiem, paranoja, jednak wolę tego uniknąć, mimo wszystko.

23. Jesteś łowcą przydzielonym do jakiejś rodziny królewskiej czy jesteś wolnym strzelcem?
Niegdyś myślałam o tym, żeby wkręcić się w łaski jakiegoś władcy i być na jego usługi – tak chciała dla mnie matka – jednak ostatecznie moja natura się zbuntowała. Nie potrafię wytrzymać, kiedy wiem, że ktoś nade mną stoi i ma czelność wydawać mi polecenia. W końcu jestem wolna.

24. Co jest Twoim znakiem rozpoznawczym?
Krótkie, siwe włosy. Ścięłam je na znak buntu przeciwko szufladkowaniu istot. Wiele razy omijano mnie lub powątpiewano w moje zdolności tylko dlatego, że jestem kobietą. Teraz często ludzie mylą mnie z mężczyzną i to mi pasuje.

25. Jaką masz opinię wśród ludzi?
Bezlitosnej zabójczyni i zimnej kobiety. Nie pozwalam sobie na żadne spoufalanie się – jestem samotniczką. Nie mam przyjaciół, a od rodziny i znajomych się odcięłam (poza ojcem, do którego nadal zdarza mi się pisać). Mimo to nie ominęło mnie kilka małych wpadek, kiedy któryś z wieśniaków zauważył, że nie zabijam demona, a jedynie go oswajam. Na szczęście były to osoby, którym albo mogłam zaufać, albo po prostu groziłam im, aby nikomu nie pisnęli o tym słowa. Do tej pory wszyscy się wywiązują i mam nadzieję, że tak zostanie.

26. Czy kiedyś nie wykonałeś jakiegoś zadania?
Cóż, właściwie cały czasu umykam zleceniom, czasem i tak teoretycznie je wypełniając, dzięki kruczkom prawnym i niedopowiedzeniom. Od ukończenia Akademii zabijałam potwory jedynie w ostateczności, choć większość zadań była właśnie na unicestwienie. Jednak nie mam serca tego robić. Dlatego jedynie je unieszkodliwiam, tłumacząc im, czego nie powinny robić, aby nie straszyć ludzi swoim istnieniem (w ciągu kilku lat nareszcie opanowałam język demonów w zadowalającym stopniu komunikatywnym, hah). Czasem są tak zdziwione moim brakiem wrogości i troską o ich byt, iż decydują się mi towarzyszyć w podróży. Dlatego też zdecydowałam się wykorzystać jedną z magicznych umiejętności, jaką jest pieczętowanie i umieszczam je w moim ciele. Zawsze słyszę ich głosy w mojej głowie, a kiedy potrzebuję użyczają mi swojej mocy.

27. Czy wykorzystujesz swój statut i swoją pozycję do własnych celów, np. do niepłacenia za nocleg w karczmie?
Tylko wtedy, gdy wiem, jak bardzo bogaty i skąpy jest właściciel. Wtedy też biorę piwo za free, hah.

28. Co jest nieodłącznym elementem Twojego wyposażenia?
Miecz, łuk, kołczan pełny strzał, prowiant dla mnie i wierzchowca, a także torba z własnymi wywarami (m.in. leczniczymi oraz truciznami).

29. Jeśli nie dostajesz pieniędzy za pracę, to co przyjmujesz?
Jak już wspominałam, jeśli ktoś jest biedny, to wręcz cokolwiek lub odchodzę z kwitkiem, lecz bez żalu. Jednak jeśli odmawia mi zapłaty ktoś majętny, to, cóż, zdaje mi się pogonić go jednym z demonów, pokazać mu wizję własnej śmierci lub przekląć, ale to są skrajne przypadki. Najczęściej klienci płacą widząc, że problem już z głowy.

30. Zdarzyło Ci się, że ktoś poprosił Cię o zabicie niewinnej istoty lub niewinnego człowieka?
Niestety tak. Oczywiście odmówiłam. Jednak nie każdy tak robi. Raz zdarzyło mi się, że gospodarz, któremu odmówiłam, poprosił o pomoc innego łowcę, który przybył do jego karczmy dosłownie kilka godzin po mnie. A jako, że karczmarz nie miał zamiaru trzymać sprawy w ukryciu, to oczywiście jego słowa wypełniły całą izbę (nie myślcie sobie, że podsłuchałam. Nie tym razem). Wtedy też pierwszy raz zdarzyło mi się podjąć dość ryzykowną decyzję. Po kolacji śledziłam zleceniobiorcę do jego pokoju i starałam się mu wyperswadować, aby rzucił tę robotę. Ten jednak wydawał się obojętny, gdyż, jak to uznał, 'praca to praca'. Mimo to kiedy podałam mu sakiewkę z dwukrotnością obiecanej przez karczmarza sumy, opuścił gospodę jeszcze tej samej nocy.

31. Czy przeprowadzałeś kiedyś egzorcyzmy?
Zdarzało mi się takowe odprawiać, jednak to bardzo ryzykowne i wyczerpujące zajęcie. Zgadzam się na nie jedynie, kiedy jestem w pełni sił witalnych.

32. Czy zostałeś kiedyś opętany?
Nie, choć podczas egzorcyzmów coś próbowało przejąć nade mną kontrolę. Jednak teraz im więcej posiadam zapieczętowanych we mnie istot, tym mniej się boję, mając je za ochronę.

33. Czy posiadasz jakiegoś ucznia?
Nie. Nie uważam się za kogoś, kto powinien uczyć. Zdarzyło mi się, kiedy bawiłam na pewnym dworze królewskim, że jeden z książąt zapytał mnie, czy mogłabym wziąć go pod swoje skrzydła, jednak odmówiłam, kiedy zaczął wypytywać się, czy nauczę go, cytuję, 'wypruwać tym bestiom flaki'. Cóż, odmówiłam, jednak zostawiłam go z materiałem do rozmyślania nad swoim zdaniem na ten temat.

34. Czy zaprzyjaźniłeś się kiedyś z jakąś istotą, którą miałeś zabić?
I to nie raz. Chociaż te więzi są na pewno specyficzne i nie mam pojęcia, czy można to nazwać przyjaźnią. Raczej więzią wzajemnej protekcji. To bardziej symbioza niż więź emocjonalna.

35. Gdybyś dołączył do Wielkiej Trójki Łowców, czyli trzech najważniejszych łowców w królestwie, to którym byś był – Łowcą Tropiącym, czyli osobą odpowiedzialną za znalezienie informacji o potworze i wytropieniu go, Łowcą Godzącym, czyli człowiekiem odpowiedzialnym za próbę dogadania się z demonem lub oswojenia go, czy Łowcą Mordującym, człowiekiem ostatniej szansy, który zabija stwora, kiedy wszystko inne jest już stracone?
Zdając się na moją sławę, nie miałabym innego wyjścia niż zostać Łowcą Mordującym. Jednak o wiele bardziej pasowałby mi Łowca Godzący. Mimo wszystko zawsze odmawiam, kiedy oferowane mi są posady komukolwiek podległe lub zadania w grupach.

36. Czy zamierzasz odejść na emeryturę. Jeśli tak, to co chcesz robić?
Raczej nie. Wątpię, żebym dożyła. Może, że moje demony postanowią dać mi swego rodzaju nieśmiertelność – w końcu jestem ich żywicielem. Wtedy najpewniej ustanie również proces starzenia się, więc o emeryturze nie ma mowy.

37. Nominacja ta jest już długa, a Tobie należy się chwila odpoczynku. Zadamy Ci już ostatnie pytania, bardziej luźne. Jakie masz zdanie na temat wampirów?
Cóż, niektórzy z nich to debile, którzy znając moje nazwisko chcieli upić moją krew, aby sprawdzić, czy naprawdę wypali im gardziel… Jednak na szczęście nie wszyscy tacy są. Niegdyś poznałam pewnego wampira imieniem Filon i był doprawdy przemiłym osobnikiem. Uwolniłam go, zanim doszło do wykonania jego wyroku śmierci. Był skazany za kradzież kilku owiec i wypicie ich krwi (nikt nie wziął nawet pod uwagę, jak biedak bardzo był spragniony… A wystarczyło zorganizować zbiórkę krwi, psia mać!)

38. Jakie masz zdania na temat nekromantów?
Jak dla mnie jest to bardzo niebezpieczna robota i powinni się za nią brać jedynie silni magowie o wysokim potencjale magicznym. Niestety nadal często spotykam się z przypadkami opętań właśnie przez to, że jakiś niedouczony nekromanta przywołał nie tę duszę, co trzeba… Najczęściej przez portale wkradają się nieproszone, uciążliwe demony, które tylko czekają, aby kogoś opętać. Nic przyjemnego. Do tej pory nie rozumiem, czemu nekromanci wolą narażać zdrowie i życie swoje oraz innych, zamiast pogodzić się z własną ułomnością i podróżować od razu z egzorcystą? Albo niech pójdą na jakieś kursy douczające… Bądźmy poważni.

39. Jakie masz zdanie na temat szamanów?
Najczęściej ich odpowiedzi oraz rady są bardzo pokrętne, jednak zawsze trafne. Mam do nich ogromny szacunek, choć na początku nie potrafiłam wykazać się wyrozumiałością i cierpliwością w ich stronę, co było wielkim błędem.

40. Jakie masz zdanie na temat egzorcystów?
Osoby wyspecjalizowane w tym kierunku muszą być chyba szaleńcami. Podziwiam ich, bo ja nie dałabym z tym rady na pełny etat.

41. Nominuj osoby, które chciałbyś widzieć w swej drużynie. Niech szykują się na łowy!
UWAGA! Idąc moją starą, stałą zasadą: nominuję każdego, kto chce, dlatego proszę się zgłaszać w komentarzach! :D ❤