Serwus!

Przed chwilą skończyłam czytać tom 1 „Stulecia Winnych”, tak więc napiszę jej recenzję. Akcja książki rozpoczyna się w czerwcu roku 1914, gdy na świat przychodzą dwie bliźniaczki – Anna i starsza o jeden dzień Maria, nazywane Anią i Manią.

Niestety przy ich porodzie ginie ich matka, i zostawia swojego męża, bliźniaczki oraz Tadzika i Wacka (którzy zostali pominięci w serialu, a szkoda, bo to ważne postacie). Niedługo potem rozpoczyna się 1 wojna światowa, podczas której ginie niewiadoma gdzie nestor rodu – Antoni Winny, który wraca do rodziny po 6 latach. Bliźniaczki i ich bliscy przezywają smutne, radosne, i zaskakujące chwile. Niektórzy giną z rąk zaborców, inni umierają na Hiszpankę, a jeszcze inni romansują z członkami rodziny. Może powiedzmy coś o bliźniaczkach. Mania to wesoła, ruda i piegowata dziewczynka, popularniejsza i śmielsza od młodszej siostry, zamkniętej w sobie Ani. Anna ma krwistoczerwone włosy, twarz białą jak porcelana, i urodziła się z niesamowitym darem przewidywania przyszłości, a nawet zmieniania teraźniejszości. Pewnego razu, malutka Ania zerwała się od stołu i pociągnęła Stanisława (jej ojca) do zupełnie innej miejscowości, bo miała w głowie wizję, jak pewna dziewczyna się topi w jeziorze, po spadła do wody przez kruchość lodu. Ania, choć nie była przy tym, wiedziała, że Krysi potrzebna jest pomoc. Na ulicy zaczepiała ludzi, i przepowiadała im przyszłość, przez co nazywano ją dziwadłem, lub „sługą diabła”. Pięcioletnia Ania poznaje Lilpopa, z którym się od razu się zaprzyjaźnia, a on funduje jej i jej siostrze szkoły i czesne. Ania i Mania kończą 7 lat, za sprawą czego idą do pierwszej klasy, z której tydzień później są przenoszone do 2, bo ich zdolności jak na ich wiek są ogromne. Poznają Pawła, syna młynarza, który namiesza co nieco dziewczynom w głowie. Zakoch*** się w Ani, która również go kocha, lecz Mania również. Dla Ani te chwile są trudne, a jeszcze większy cios otrzymuje, gdy Lilpop popełnia samobójstwo. Jak potoczą się losy bliźniaczek, sprawdźcie sami, bo ja nie chcę wam psuć czytania spojlerowniem :) Oczywiście możecie obejrzeć serial pod tym samym tytułem, ale tam jest dość dużo pozmieniane (ale i tak go lubię) Moim zdaniem książka, a szczególnie końcówka nie jest dla osób bardzo wrażliwych. Ja się prawie popłakałam, a już się boję, co będzie w drugim tomie, na którego podstawie jest drugi sezon, na którym się popłakałam gdy pokazano śmierci i powstanie Warszawskie.

Teraz przejdźmy do wydania tej oto książki. Ja mam wydanie, że w jednej książce są wszystkie Tomy, a na końcu jest drzewo genealogiczne. No właśnie! To drzewo… Wydawało mi się OK, póki nie zaczęłam czytać książki. Mianowicie jest pewien chłopiec, kuzyn Ani, Mani i chłopców, Damian, urodzony według drzewa w 1914, a również w tym samym roku ma kwestię! Ja nie rozumiem jak kilku miesięczne dziecko mogłoby powiedzieć:

– Dziadek jest bohaterem! Uratował tatę!

Są tam literówki, błędy stylistyczne itp. A ja tego nie lubię, bo wtedy dobra książka traci w moich oczach na wartości.

Moja ocena: 9/10 (odejmuję punkt za te błędy)