So, gdyby ktoś się pytał, to żyję
I jako że wczoraj miałam bal (ósmoklasisty, w tym czasie co studniówki, realia w mojej szkole, ok? W tamtym roku był w lutym) to zrobię wam mniej więcej plan wydarzeń.
1. O 17.10 prawie wszyscy byli, a mieli być o 17.15 (w końcu i tak zaczęliśmy poloneza prawie 17.30) i jeszcze przed polonezem jedna koleżanka chciała wyjść na korytarz, i chciała, żebym poszła z nią, ponieważ tam był gościu, z którym mnie shipuje (nie Nori. To nie Paprot) na co ja po prostu ją zognorowałam i zaczęłam gadać z jakąś inną koleżanką.
2. Najlepszy moment był wtedy, jak mieli dawać kwiaty, a nikt nie wiedział, komu miał je dać. Dobrze, że nie miałam dawać kwiatów, ponieważ nie mogłabym się śmiać chyba
3. No, Polonez. Dzisiaj się dowiedziałam, że był u nas na balu dziennik wschodni czy coś takiego. I na zdjęciu jakby okładkowym byłam ja. Na samym środku. Podczas, gdy był mostek (mostek podczas poloneza=załamanie nerwowe tak btw) no i miałam załamanie nerwowe jak to zobaczyłam.
3. Potem była belgijka. Idioci nauczyli się jej w kilkanaście minut, co wydaje się, jest dość długim czasem (ja się nauczyłam po jakiejś minucie, ok?) No ale się udało. W końcu tańczyliśmy ją 4 razy (czyli łącznie 10 min chyba)
4. Potem były jakieś takie po prostu coś, co było niewiadomo czym (przez jakieś 3 godziny 🙄) i mnie stopy zaczęły boleć od butów, a nie mogłam znaleźć innych, które wzięłam właśnie po to
5. I nagle Dj stwierdził, żebyśmy znowu poloneza tańczyli. Miałam załamanie nerwowe (tak, znowu. Ale serio. Każdy by miał. 5 godzin temu już tańczyliśmy, a mnie stopy bolały (patrz wyżej) no ale w sumie to już potem wszyscy sobie poszli.
Koniec
A jak wam życie mija tak przy okazji?
~Lija