👋

Pragnę was wszystkich gorąco powitać w moim ostatnim wpisie… w tym roku ;))

↬ To jest właśnie ten moment, kiedy fajnie jest tak zastanowić się nad tym, co się zadziało przez ostatnie dwanaście miesięcy. Wpis będzie trochę dłuższy, jest podsumowanie roku, znajdzie się też parę ważnych informacji dotyczących przyszłości tego konta, więc jeśli kogoś to niezbyt interesuje, najpierw życzenia:

↬ Otóż mili państwo. Święta (niestety lub stety) już za nami. Mam nadzieję, że spędziliście je w miłym gronie (po prostu w miłym, uniwersalnie), w ciepłej atmosferze. Wiadomo, dawanie jest często lepsze niż dostawanie, dlatego wierzę z całego serca, że mieliście komu podarować prezent i że okazał się trafiony, oraz po prostu że będziecie z uśmiechem wspominać ten czas przy ubranej choince i pierwszej gwiazdce na niebie.

Dalej nie będę oryginalna, bo na nowy rok życzę wam po prostu tego samego: uśmiechu i czasu spędzonego w gronie ważnych dla was osób. Pewnie dla części z was to będą miesiące nadchodzących zmian, egzaminów, dla innych kolejny zwyczajny rok — to bez znaczenia, o ile z optymizmem będziecie patrzeć w przyszłość i się nie poddawać. Po prostu trzymajcie się, dążcie do postawionych sobie celów i pamiętajcie, że nie wszystko, co wydaje się złe na papierze, przynosi tylko złe skutki. Może się okazać, że po czasie stwierdzicie, że tak po prostu miało być i że wyszło wam to na dobre.

↬ Powiedzcie mi, jak wspominacie rok 2021? Stało się coś dobrego, może coś wartego odnotowania? Zanim przejdę do mojego podsumowania, pisarskiego i ogólnie życiowego, chcę was zachęcić do stworzenia własnego. Kiedy minie dwanaście miesięcy, będziemy mogli wspólnie tu wrócić i sprawdzić, jak wiele spraw okazało się błahych, ile stanowiło podstawę nadchodzącego 2022, a ile stało się wspomnieniem.

To ja zaczynam, a na wasze czekam pod tym wpisem!

——➤1. Skończyłam naukę w liceum i zdałam maturę.
——➤2. Rozpoczęłam naukę w szkole policealnej na kierunku technik sterylizacji medycznej.
——➤3. Wybrałam się w wakacyjną podróż, przejechałam łącznie ponad tysiąc kilometrów i spotkałam się z trzema osobami — z czego z dwiema zobaczyłam się pierwszy raz twarzą w twarz.
——➤4. Zdałam prawo jazdy!! Pisałam w październiku o planowanym początku jazd — zakończyłam je dwudziestego trzeciego grudnia zdanym za pierwszym razem egzaminem. W momencie pisania tego czekam na odbiór prawka ;)
——➤5. Dodałam na konto łącznie 62 quizy (z czego 58 to opowiadania).
——➤6. Napisałam łącznie 399,2k słów, co dało mi w zbiorowym dokumencie ponad 950 (961, żeby być precyzyjną) stron — osobiście bardziej miarodajna jest dla mnie liczba słów (w zeszłym roku było 203k), ale strony są tak dla wyobrażenia sobie ilości. Całkiem sporo.
——➤7. Konto przekroczyło próg 500 obserwacji!!
——➤8. Wykonałam 93 banery nad rozdziały (z czego 75 to HS — SPOKOJNIE POŁOWA TO "LOADING IN PROGRESS" XD Taka liczba wzięła się stąd, że choć schemat jest ten sam, to każdy tytuł ma inny kolor i później przerywnik również korzysta z tego samego tła, więc na każdy rozdział wychodzi po dwa pliki), 14 miniaturek, 12 okładek, 3 tła i jeden wzór bonu podarunkowego.
——➤9. Zakończyłam trzy opowiadania: "One more", "One more — alternative ending" oraz "Rose Pompadour", z czego dwa były rozpoczęte w tym roku, a po kilku miesiącach planowania światło dzienne ujrzała czwarta tegoroczna seria "Hello, stranger", więc na profilu trochę się zadziało.
——➤10. I już tak mniej szczęśliwie, ale wydaje mi się, że warte odnotowania głównie ze względów osobistych: w wigilijny wieczór pożegnałam moją ośmioletnią kotkę. Podejrzewamy, że zjadła jakąś zatrutą mysz, nie dało się jej uratować — z powodu tak niefortunnej daty i godziny (19-23 w Wigilię) wszyscy weterynarze w okolicy byli już zamknięci, a my nie mogliśmy jej w żaden sposób pomóc, więc… pozostawało jedynie siedzieć przy niej, aby czekać i błagać bogów, żeby to się po prostu już skończyło, bo jej cierpienie rozrywało mi serce. Kinda traumatising.

Nie powiem, trochę mnie to emocjonalnie rozj3bało. Gdyby tylko którykolwiek weterynarz był otwarty, bez wahania wsiadłabym do samochodu, najwyżej zapłaciłabym 500zł za jazdę bez oficjalnego prawka, ale przynajmniej zrobiłabym cokolwiek. To były dziewiąte święta z nią (wyczerpał jej się limit żyć I guess). Przyjęcie do wiadomości, że tak nagle zniknęła z domu i już nigdy jej nie zobaczę, jest wciąż dla mnie trudne. Średnio do mnie dociera, że ten żywy mem (welp raczej już nieżywy), jakim był Kotlet, nigdy nie policzy kulek w misce jak uzdolniony matematyk (ma — miał — to po mamusi) ani efektownie nie zj3bie się z parapetu.

Sigh. Mam nadzieję, że teraz jej lepiej i że gdzieś tam może dalej przy mnie jest. Szkoda, że tak wyszło. Ale nic już z tym nie zrobię, pozostaje mi po prostu… jakoś to przeżyć.

I tak. To był powód przesunięcia publikacji rosp o jeden dzień. Mam nadzieję, że mam to usprawiedliwione.

Dobra, kończę z tym tematem, bo nie mam ochoty już dzisiaj płakać, a chcę też przejść do kolejnego: co dalej? W życiu — zdanie egzaminów końcowych na technika, studia, może jakiś koncert, wszystko jeszcze się okaże. A w pisaniu…

↬ Ogłaszam pisarski urlop. Co to oznacza? W teorii — całkiem sporo. W praktyce — raczej niewiele.

"Hello, stranger" będzie wychodziło dalej w takim tempie, w jakim wychodzi teraz (jedna część na powiedzmy miesiąc), ale… No właśnie, "ale" polega na tym, że najprawdopodobniej do wakacji nie pojawi się żadna nowa seria. Oprócz zwyczajnego odpoczynku od pisania na terminy, co generalnie przez ostatnie dwa miesiące kosztowało mnie dużo energii, bo nie miałam żadnych części na zapas, zależy mi na tym, aby wykorzystać ten czas na, surprise surprise, zaplanowanie nowego opowiadania!!

Już teraz wam zdradzę, że to mega duży projekt, mieszczący w jednym tytule trzy z pozoru odrębne, bogate we własne wątki historie (to też książka z potencjałem na wydanie, moi drodzy). "Daechwita" dojrzewa w mojej głowie już od roku i nie chcę tego zepsuć, dlatego potrzebuję czasu. Na bieżąco będę wstawiała update'y, więc nie porzucajcie całkiem tego konta! Być może również w tym roku pojawi się biurowy romans z szanownym panem Kim Taehyungiem, jednak to już raczej jesień/zima i jako seria poboczna.

Także rok 2022 planuję spędzić pod hasłem dwóch opowiadań: "Hello, stranger" i "Daechwita", a resztę się jeszcze zobaczy.

Ten mój mały urlop to również świetna okazja dla tych, którzy chcieliby nadrobić interesujące was serie, a w których przez zabójcze (również dla mnie) tempo aktualizowania nie mogliście być na bieżąco.

↬ Uff, dotrwaliśmy do końca! Już nie przedłużając, gratuluję tym, którzy doczytali, i z całego mojego serduszka dziękuję osobom, dzięki którym ten rok był piękny i bogaty w miłe wspomnienia. Kocham was <3