Witajcie, kochani!
Z okazji świąt chciałabym Wam życzyć przede wszystkim tego, co sobie wymarzycie. Wiem, że czasami życzenia bywają nietrafione, więc nie będę zgadywać, czego dokładnie potrzebujecie na nadchodzący rok czy najbliższy czas. Jestem pewna jednak tego, że każdy z nas, kto się tu znalazł, musi mieć w sobie choć procent z artysty bez względu na to, co dokładnie robi – przygotowuje quizy, pisze wiersze czy książki. Dlatego szczególnie chciałabym życzyć Wam weny, by zawsze Wam dopisywała i nigdy nie uciekała, gdy akurat jej potrzebujecie. A umówmy się, jest to dziwna cząsteczka nas samych, która nie tylko bywa, ale jest dość kapryśna. Więc bądźcie jej pełni przez cały rok 2022, byśmy mogli dzielić się wspaniałymi tekstami i bawić ciekawymi quizami. Zróbmy kolejne 12 miesięcy czymś tylko i wyłącznie dla nas, by mieć co wspominać i z kim rozmawiać o minionych latach <3

A w ramach prezentu świątecznego mam dla was dwie dobre wiadomości. Po pierwsze w szkicach jest już gotowy kolejny rozdział Venandi – dodam go jutro, tradycyjnie oczywiście w sobotę. Dodatkowo mam dla was mały skrawek tego co robię w wolnym czasie między olimpiadą, historią rozszerzoną, a pisaniem na konkursy. Urodziło się nowe opowiadanie. Mam nadzieję, że przerodzi się w poważny tekst lub kolejną książkę. Zrobiłam nawet okładki na SQ, Wattpada i do playlisty na Spotify. Mam nadzieję, że wam się spodobają. Czekam na opinie: https://photos.app.goo.gl/BPtW3pQxjVzpxdJQ7

A póki co spokojnych świąt w gronie, które sobie wymarzyliście, bo dzisiaj noc spełniania marzeń 🎄

~Siula~

Witajcie, kochani!
I tak jak zwykle zniknęłam na dość długi czas. Tak, zdecydowanie 4 miesiące od ostatniego wpisu to długo. Ciężko się z tego wytłumaczyć, przyznam szczerze. Mogę jedynie powiedzieć, że każdy dorasta. Nie ma co z tym dyskutować. Chyba każdy z nas musi przeżyć ten moment, gdy to miejsce stanie się czymś bardziej sentymentalnym niż w pełni aktualnym. I nie bójcie się tych słów – nie zamierzam nigdzie uciekać. Chyba nawet na odwrót, postaram się częściej tu zaglądać, by to konto nie stało w miejscu. Wiem, że przerwa w serii, jak i wpisach była ogromna, ale gdzieś w pewnym momencie zgubiłam chyba serce do tej społeczności. Może trochę wyrosłam, może trochę zapomniałam o tym, ile czasu kiedyś tu spędzałam. Przyszły nowe wyzwania, nowe zobowiązania, a przede wszystkim nowa wiedza. Bo jestem w takim momencie, gdy to, czego się nauczyłam pod względem polonistycznym, pozwala mi na swobodną dyskusje z polonistą na temat książek, pisania i edukacji. I właśnie taka wersja mnie chyba nie może pogodzić się z tą dziewczynką, która przesiadywała tu całymi dniami, pisząc proste opowiadanka bez żadnych planów na siebie. Aż tu nagle przyszły prawdziwe plany i realne marzenia do spełnienia. Parę z nich już spełniłam, kilka pozostanie na dłuższy czas niespełnionych, ale chyba nic w tym złego. Widzę swój progres, lecz niestety nie dostrzegam go już tak intensywnie tutaj. Widzę go po pierwszym miejscu w wojewódzkim konkursie literackim, po doświadczeniach z olimpiadą, po wielu pracach napisanych na języku polskim i historii. I w tym wszystkim skończył się mój czas na niezobowiązujące dyskusje o ulubionych filmach fantasy. Będę dalej tworzyć, lecz może trochę inaczej, z większą precyzją i precyzyjniejszą wiedzą. Mam nadzieję, że tę zmianę zrozumiecie. Chociaż może nie zobaczycie jej już dziś, może dopiero za jakiś czas, gdy stworzę nowe teksty dla was. A póki co dziękuję wam za to, co już było i mam nadzieję, że będziecie czekać na to, co nadejdzie. Bo myślę, że będzie to trochę inne.
Postaram się na dniach dodać wam jednak rozdział Venandi, byśmy w końcu zakończyli tę historię i nastawili się na zupełnie nowe. A w międzyczasie, gdy ja będę zajmować się pisaniem olimpiady z polskiego, bo to mam w planach na dzisiaj między czytaniem lektury i nauką z historii, zerknijcie sobie na mój profil na lubimyczytać. Wróciłam do pisania recenzji. Póki co są tylko dwie, ale myślę, że pojawi się ich nieco więcej w najbliższym czasie. Powrót do czytania ułatwia mi ostatnio życie, więc obserwujcie: https://lubimyczytac.pl/profil/2206612/Siula
A póki co żegnam się z wami z tymi obietnicami i tłumaczeniami. Mam nadzieję, że wciąż chcecie zostać tu ze mną, mimo że w moim życiu wiele się dzieje. Dziękuję za wszystko raz jeszcze i do zobaczenia!

~Siula~