Hej gwiazdeczki ⭐

Na chwilę obecną, na konkurs, wpłynęła 1 praca, więc przedłużam czas do końca roku 😁

Nk cóż, jak już jesteśmy przy tym, do końca roku nie pojawi się żaden quiz, aleee mam dla was niespodziankę. W sylwestra pojawią się 4 opowiadania. Mianowicie PP (jedna lub dwie części), dwa One Shoty oraz nowa seria. Mam nadzieję, że wam się spodoba.

Co tam u was kochani? Ja od 4 na nogach. Mam akurat chwilę przerwy, dlatego piszę. Jak się czujecie ? Ja po 8 tabletkach przeciwbólowych i przeciwgorączkowych jestem zdolna do pracy 😄😄 A tak poważnie czuje się źle, no ale cóż zrobić.

Opowiadajcie jakie macie plany na dziś.

Życzę wszystkim udanej soboty,
Cristal 🖤

Hej gwiazdeczki ⭐

A teraz rak normalnie, mam pewną historię, którą chciałabym wam opowiedzieć. Zastanawiałam się czy zrobić z tego One Shota, ale walkę wygrał wpis. Tak, więc ciekawych zapraszam do przeczytania.

Był ranek. Słońce powoli wychylało się znad horyzontu, poranna mgła opadała, a wraz z nią tajemniczy urok. Dzień chłodny jak kilka ostatnich. Szłam spokojnie, powoli, swoim tempem. Nagle, zerwał się mocniejszy powiew wiatru, więc opatuliłam się szczelniej moim futerkiem. Dotarłam na przystanek autobusowy na czas, gdy z mój pojazd właśnie podjechał. Wsiadlam, odbiłam bilet i zajęłam pierwsze lepsze miejsce. Następnie pogrążyłam się w swoim myślach.
– Chłopcze, mógłbyś się troszkę przesunąć? Jest dużo miejsca, zmieścimy się we dwoje, a ja mam chore nogi i ciężko mi ustać – powiedziała jakaś starsza kobieta w stronę blondyna o niebieskich tęczówkach (bardzo przystojnego swoją drogą). Akcja rozgrywała się kilka siedzeń przede mną. Ów chłopak nie zareagował jednak na słowa kobieta, która na prawdę wyglądała na schorowaną. Rozejzalam się dookoła, nigdzie wolnych miejsc. Cały autobus był zapchany.
– Proszę Pani – zawołałam w stronę kobiety. Ta zauważywszy mnie zaczęła iść w moją stronę – Proszę sobie usiąść – powiedziałam z uśmiechem wstając. Starsza pani popatrzyła na mnie z niedowierzaniem.
– Dziękuję ci bardzo – odpowiedziała z najbardziej szczerym uśmiechem jaki kiedykolwiek widziałam. Odpowiedziałam tylko ,,nie ma za co” po czym chwyciłam się czegoś aby nie upaść na ziemię wraz z gwałtowniejszym ruchem pojazdu. Moje usta były cały czas wykrzywione w uśmiech.
– Usiądź sobie – usłyszawszy męski głos podniosłam wyżej tęczówki, a mym oczom okazał się ten sam chłopak, który był uczestnikiem poprzedniego wydarzenia. Popatrzyłam na niego w stylu ,,żartujesz?” oraz zaśmiałam się delikatnie. On zdezorientowany przysunął się bliżej, ukazując wolne miejsce. Ja jednak stałam dalej w niezmiennej pozycji. No może uśmiech zwiększał się z każdą chwilą, w której to myślałam o głupocie owego osobnika. Nagle chłopak przesunął się do mnie i już otwierał usta by coś powiedzieć, lecz w tym momencie autobus stanął. Zauważywszy mój przystanek opuściłam pojazd …

_______________________________________________

Nie jest to koniec tej opowieści. Dajcie mi tylko znać czy chcecie bym zrobiła z tego One Shota czy pisała dalej we wpisach. Oczywiście jeżeli będzie to w ramach opowiadania będzie napisane sto razy lepiej i ładniej.

Pamiętajcie również, by zawsze być dobrym dla innych,
Cristal 🖤