➼ CHECK IN
Wyjątkowo pisany w niedzielę, a nie w sobotę. Wczoraj miałem mega urwanie głowy wieczorem, nie było szans, żebym zdążył wejść na sQ. Ale może lepiej od początku.

W piątek rano miałem mega mało motywacji do życia, bo byłem pewien, że niezależnie od tego, co zrobię, nie uda mi się iść na osiemnastkę mojej koleżanki.
Cudem udało mi się wymusić na sobie ogarnięcie się i pojechanie do szkoły.
Nie żałuję.
Napisałem sprawdzian z polskiego, pewnie kiepsko mi poszedł, ale na "przynajmniej 300 słów" ja mam ponad 550, więc fatalnie być nie może.
Zapomniałem niestety o połowie rzeczy, których się uczyłem. Też tak macie na sprawdzianach? Błagam, powiedzcie, że nie jestem jedyny.

Potem pojechałem do klubu młodzieżowego (Zupp, Puławska 114 w Warszawie, wszystkich zainteresowanych zapraszam, to mega miejsce), żeby się spotkać z dziewczyną i odpocząć trochę od stresów życia codziennego.
Potem poszliśmy oboje do kościoła za rogiem (ten sam adres), żeby wolontariuszować przy kolacji dla uchodźców nocujących w budynku. Było straszne urwanie głowy, ale jednocześnie dawno nie czułem się tak szczęśliwy. Noszenie talerzy z wędliną z kuchni do jadalni i myszkowanie po szafkach w kawiarence w poszukiwaniu soków dla naszych gości w jakiś sposób dawało mi
poczucie samospełnienia.
Braliście ostatnio udział w czymś tego typu?
Jeżeli tak – jak wrażenia? Jeżeli nie – planujecie brać udział?

W sobotę po południu pojechałem do dziadków na obiad (i poduczyć się do sprawdzianu z chemii, który będę miał w najbliższą środę). Trochę niezręcznie było w pewnym momencie, bo moja babcia przeczytała mi całą stronę informacji o tym, jak bardzo szkodliwe są włókna akrylowe, a dosłownie trzy minuty później zorientowałem się, że mam na sobie sweter z akrylu. Nawet bez domieszki bawełny – 100% akryl. Cóż… przypał.

Po wielu godzinach błagania na kolanach wręcz moi rodzice zgodzili się mnie puścić na osiemnastkę. Spóźniłem się jakiś kwadrans, bo mi autobus odjechał dosłownie sprzed nosa.
Było świetnie, chociaż przez większość nocy puszczali polski rap (za którym osobiście nie przepadam). Na szczęście w pokojach na piętrze było na tyle cicho, że dało się wytrzymać.
Tańczyliśmy kaczuszki, makarenę, belgijkę i kilka układów z Just Dance. Moim ulubionym był zdecydowanie "Rasputin". Nie ma imprezy z Just Dance bez tańczenia "Rasputina".
A potem nagle włączyli spokojniejszą muzykę… "Perfect" Eda Sheerana. Zanim zastanowiłem się, co robię, ująłem moją dziewczynę za biodra i zaciągnąłem na parkiet. Ona zarzuciła mi ręce na ramiona… Nigdy wcześniej nie tańczyliśmy będąc tak blisko siebie wzajemnie. To było niesamowite.
Cały nastrój został popsuty przez siostrę jubilatki, która zmieniła piosenkę na jakieś kiepskie disco polo, więc wynieśliśmy się na piętro, gdzie graliśmy z pozostałymi dziewczynami w pytanie czy wyzwanie.
Koło szóstej ludzie zaczęli przysypiać, więc zrezygnowaliśmy z kontynuowania zabawy. Niektórzy się pożegnali i porozjeżdżali do swoich domów, inni zwinęli w śpiworach na podłodze.
Mi się kompletnie nie chciało spać, więc tylko wtuliłem się w moją dziewczynę i oglądałem tiktoki. Niewiele później ona przysnęła, opierając głowę na moim boku. Nie mam pojęcia, ile czasu tak spędziliśmy.

Całe wydarzenie ukoronował jeszcze jeden drobiazg – wymieniliśmy się bluzami.
Ku mojemu wielkiemu rozczarowaniu moi rodzice zmusili mnie do wyprania jej bluzy (razem z pozostałymi ciuchami, które miałem na sobie) od razu, jak przyszedłem do domu.
Ale to wciąż jest jej bluza…

Muszę się już kłaść, bo boję się, że jutro nie dam rady wstać.
Napiszcie koniecznie, jak Wam życie mija i co ciekawego się wydarzyło przez ostatnie kilka dni.
Dobranoc kropelki, wyśpijcie się 💙