Nie widziała sensu życia okropnego Pięć kroków, tyle ją dzieliło od końca wszystkiego

Że Ci się nie zwierzyłam, że mój patriotyzm ogłaszamAle teraz, potrzebują mnie zwartej i gotowej…

Nie osiągniesz swego celu niemożliwego Nie trać czasu, zrób coś perfekcyjnego

Myślisz, że wiesz o nich wszystko, ale czy wiesz, że… No właśnie…

Do boju, do boju, szkopów zwyciężymy Do boju, do boju, Polskę uwolnimy

Łzy w oczach to podstawa Życie to koszmarna zabawa

Próbuje się opierać, lecz nie ma siły Przyjazne spojrzenia ją dawno opuściły

Pachnące kwiaty, piękne życzenia Dla mnie to odległe marzenia

Ona przepadła, zniknęła Na stronę śmierci przeniknęła

Czemu jestem w miejscu z troskami i cierpieniami? Dlaczego mamusiu nie ma Cię z nami?

Byłeś osobą mnie ratującą Jak siostrę kochającą

Jestem dziewczyna z purpury zrobiona Do innego świata zostałam przeniesiona

Na duszy są te rany Zostawiłaś mój umysł załamany

Siedzę w piwnicy zapomniana Człowieka miana pozbawiana

To śmiercionośna ona Ta dziewica wiecznie zraniona

Plamiąc pościel krwistą czerwienią Me ciało zetknie się z ziemią

Przykładam ją do przedramienia Wypowiadam ostatnie życzenia

Widziały krew, krwi ilości duże Chodowane we krwi róże

Wielka otchłań to me przeznaczenie Jak i największe marzenie

Na ich oczach opuszczę świat okrucieństwem usiany Mój duch będzie krążył zapomniany

Patrzę ostatni raz na ten świat Ma dusza zmienia się w kwiat

Nie miałam po co żyć Wybacz, ale tak powinno być

To miejsce zostanie zapomniane Co z potęguje mą ranę

Czy urodzenie to jedyna wina ma Czy to dlatego nie sięga mnie miłość twa

Jedna po drugiej w mym gardle tabletka ląduje A ja nic już nie czuję

Zaraz śmierć mnie pochłonie A me ciało w ogniu spłonie