„Klub Poetów Arcydelikatnych” taki napis zdobił miedzianą tabliczkę umieszczoną na drzwiach prowadzących do kolejnej sali z tysiąca w ogromnym budynku uniwersytetu. Pomieszczenie niczym się nie wyróżniające, możnaby powiedzieć „zwyczajne”. Ale (bo przecież zawsze jest jakieś ale!) mimo odbywających się w środku lekcji języka polskiego, na tych nieszczęsnych drzwiach nie było wpisanego numerku klasy, a owa nazwa! I jakie zaskoczenie zawładnęło ich ciałami, gdy wchodząc do środka ukazała się barwna ściana. Odwrócili się, jakby chcieli wydostać się z tej klatki sztuki, lecz ich oczą ukazały się wygrawerowane pseudonimy, bądź imiona, jak kto wolał, na zniszczonej powłoce drewnianej. Umysł zamgliło od zapachu starości, palonego tytoniu i nutki gorzkiej kawy, a w ręce wpadły tomy poetyckie. Muzyka rozbrzmiaław rytm zauroczenia, a w tle dźwięczał z gracją szum projektora. Gdy oni poznawali miłość! Gdy zamieniali się w sztukę!

Proszę nie zwracać uwagi na wszelkie błędy, z pewnością ich tu dużo, lecz tekst pisany na bieżąco. A szkoda mi w tej chwili marnować cenny czas, kiedy do głowy napływają słowa z nikąd.

trochę ostatnio mi brak czasu, ale nie ze względy szkoły czy pracy, bardziej przez to, że ponownie jestem zależna od ludzi, co niezbyt dobrze na mnie wpływa (bądźmy szczerzy, wręcz fatalnie). przez konieczność wymazania natarczywych myśli, wybrałam dość banalne rozwiązanie, którym jest wykonanie nominacji od @xtroublemakerx, dziękuję pięknie za wyzwolenie.

1. Jak chciałabyś mieć na imię?
🌊 lubię swoje.
2. Co myślisz o PiS’ie?
🌊 strefa wolna od dram.
3. Jakie kraje chciałabyś zwiedzić?
🌊 Japonia, Stany Zjednoczone i Włochy (bo byłam tylko w Venezii).
4. Znalazłaś sens życia?
🌊 wiem co nim jest, ale jeszcze go nie odkryłam.
5. Co sprawia Ci szczęście?
🌊 dość ciężkie pytanie. kiedy słyszę szum szalejącej burzy i odczuwam bolesne krople na skórze, czuję się wyzwolona, a uśmiech wpływa na mą twarz, lecz raz z zimnem ozdabia mą posturę złoto łez. rysując wypluwam z siebie obrzydzenie, ręka płynnie stąpa po szarej kartce uczuć, a w głowie kreuje się obraz sztuki. wyciszam się na przytłaczającym boisku, a do uszu dopływa dudnienie widzów i krzyki zawodniczek, skupiona na jednym niepewnie uginam nogi, robiąc coś co pozwala zapomnień o błękitnym niebie, ale twarz krzywi się na nieczyste zagrania fałszywych przyjaciółek. teksty piosenek przynoszą ukojenie, ciało odczuwa skutki melodii, kiedy elegancko wiruje wśród kwiatów muzyki, ale nadal przynosi nutkę niezrozumienia i tęskno za innym światem. czy to już szczęście?
6. Masz osobę, którą kochasz?
🌊 miłość to dla mnie byt nieistniejący, kochamy tych, którzy nie wiedzą, co to miłość. więc co to miłość?
7. Ulubione książki?
🌊 „Kirinyaga” Mike Resnick, „Ptasiek” Prus, jeśli o ulubionych książkach rozmawiamy, to na tym chyba zakańczamy.
8. Jaki język Ci się podoba?
🌊 uliczny amerykański, japoński i hiszpański.
9. Jaki prezent chciałabyś dostać?
🌊 wole dobra niematerialne, choć jakąś płytą winylową z pierwszego tłoczenia lub nowym telefonem bym nie pogardziła.
10. Kim chcesz być?
🌊 osobą iście ogłupiałą z trującej miłości, opisującą poetycko krwawiące serce, dudniące marsz miłości.

Nominuję:
• @Gedeon, bo ciekawe dla niego pytania;
• wszystkich chętnych, którzy się nie boją.

Miłego wieczoru, bądź miłego dnia.