Czuję się otumaniona przez piękno i łzy.

Wczoraj zachwycałam się urokliwymi brzoskwiniami i doceniałam ulotność sztuki, a dzisiaj zatopiłam się w odmętach narkotyków i przypomniałam sobie gorzki posmak poezji.

Zakochałam się w dziele „Call me be your name”, przepadłam w realności „The Basketball Diaries”.

I, gdy myślę o tym drugim, na moje usta wpływa histeryczny uśmiech, bo czyż ja tak często nie staram się nawiązać do takich tematów? I jak śmiesznie się złożyło, iż wpierw napisałam „THE SUICIDE CLUB”, a dopiero teraz ujrzałam DiCaprio w tej roli!

Jeśli ktoś nie boi się uronić wielu łez, a nieprzespane noce go nie zrażą, zachęcam do obejrzenia tych dwóch arcydzieł.

Sama również nie pogardzę, gdyby ktoś zechciał polecić mi nakręconą sztukę, w takim właśnie stylu, jak dwa powyższe filmy.

I wish all the artists a nice day. 🌻