Hello, Sweeties

Jestem zajęta pisaniem "fallen ANGELS", bo od czasu mojej krótkiej przerwy, w ogóle nie sięgałam po telefon, a więc jestem mocno w tyle (całe szczęście, że fabuła wciąż fabułuje bo gdybym straciła wenę to bym chyba coś zrobiła XD).

Ogólnie jestem sama w domu, rodzice i brat wyjechali gdzieś tam i dobrze, bo ich ✨AuRa✨ mnie przytłacza (family issues<<<).

Ze mną źle, klasycznie, ale już wiem, że 9 grudnia będę mieć rozmowę z panią psycholog, i autentycznie zaczęłam się modlić tylko po to, by rodzice na mnie nie nawrzeszczeli za to, że się samookaleczałam ani za to co mam we łbie.
Już nawet wolałabym pogadać sam na sam z jakimś obcym człowiekiem (jestem aspołeczna) niż odbyć tą rozmowę. No… Nie😅.
Przynajmniej plusem jest, że zaczęłam odzyskiwać jakieś emocje. Coraz częściej wiem, co czuję, coraz częściej w ogóle c o ś czuję. Więc przynajmniej jakieś punkty dodatnie przy rozmowie.
Kolejną kwestią jest psycholog. Dosłownie każdy, kto mnie zna tak lepiej, twierdzi, że powinnam się do niego udać, no a rodzice mają problem z psychologami, więc najprawdopodobniej będzie tak jak wcześniej z tą kwestią, że będą np. mnie bardziej kontrolować. Lub uznają, że to przez telefon.
Nie mam pojęcia, co robić, no ale musze pogadać, bo czasami jestem na skraju wytrzymałości.

A jak u Was?
Mam szczerą nadzieję, że dobrze
~ N