Mija już miesiąc, odkąd ostatni raz dałam tu jakiś znak życia. Nie zapowiada się raczej na to, bym w najbliższym czasie miała odzywać się częściej i czuję się trochę w obowiązku Was o tym poinformować.
Ostatnio zwaliło się na mnie naprawdę mnóstwo pracy, opowiadanie nieco mi zbrzydło i generalnie mam dość stresujący okres w życiu. Kiedy do tego wszystkiego dochodzi jeszcze mała ilość wolnego czasu i zastój w fabule, napisanie czegokolwiek jest średnio wykonalne.
Nie mówię przez to, że całkiem porzucam historię obrazu, mam nadzieję, że uda mi się do niej wrócić w najbliższym czasie, ale nie umiem powiedzieć, czy będzie to jutro, za miesiąc, czy może za pół roku. Przepraszam, jeśli ktoś czeka na dalszy ciąg.
To tyle. Po prostu pomyślałam sobie, że na Waszym miejscu, wolałabym wiedzieć, na czym stoję, i stąd ten wpis 😊
miłego dnia ☽

Tak mnie kusi, żeby poprawić Miles… Ostatnio przeczytałam sobie jeden rozdział i stwierdziłam, że mi się nie podoba. Mam wrażenie, że jakoś tak mało klimatu pustyni, a dialogi porównałabym do grubo ciosanych drewnianych klocków. No i ogólnie czegoś mi tam brakuje, ale nie wiem czego. Jedyne, co mnie powstrzymuje przed wdepnięciem w bagno korekty to to, że boję się, że czytanie tego może przekroczyć moją tolerancję na cringe i że jak zacznę w tym grzebać, to nie wygrzebię się do wiosny. Także taki to mam dylemat…
Przepraszam, musiałam się trochę poużalać i ponarzekać, mam nadzieję, że ten raz mi wybaczycie.
miłego dnia ☽