@TW Dziękuję Ci bardzo, miło, że tak uważasz💕 Choć sama nie jestem do tych predyspozycji taka przekonana hah. Mam świadomość, jak wiele jeszcze mi brakuje, czasem miotam się w tym, co chcę przekazać, mam wrażenie, że nie dotykam sedna problemu albo, co jest chyba najgorsze, czuję, że sam pomysł mógłby być dobry, gdybym nie spłyciła go przez swoją nieudolność i traci na wartości. Być może takie projekty wymagają po prostu więcej czasu, a ja niepotrzebnie się śpieszę…
Jeżeli chodzi o obraz, to wolałabym się już chyba z nim przemęczyć, niż pisać na szybko i po łebkach. I choć to opowiadanie ma się ku końcowi, jak już wspomniałam, to jeszcze sporo jest do zrobienia, a zakończenie powstało jeszcze przed początkiem tej historii i zamierzam konsekwentnie do niego dążyć (w tej kwestii niestety będę bezkompromisowa; zresztą gdyby je zmienić, pewne elementy fabuły nie miałyby już sensu)
I tak, wiem, że teraz pewnie wychodzę na tę okropną osobę, która najpierw pyta o rady, a potem i tak robi wszystko po swojemu, ale to nie do końca tak – ja je naprawdę biorę do serca i głęboko analizuję i choć nie zawsze się z nimi zgadzam, wiem, że często dzięki nim moja praca może stać się lepsza (a co za tym idzie, przyjemniejsza dla czytelnika), a na tym najbardziej mi zależy, więc za wszystkie wskazówki jestem bardzo wdzięczna. Nawet jeśli na to nie wygląda