Gosiu…
No, po prostu brak mi słów.
Już po raz kolejny…
Ale ta część opowiadania była…
Niesamowita,
Piękna,
Oszałamiająca.
Teraz naprawdę doprowadziłaś mnie do płaczu.
A nasilił się, kiedy przeczytałam te końcowe słowa:
,,Będzie kiedyś taki ktoś.
Ktoś, kto pojawi się zupełnie niespodziewanie.
Być może w środku jednego wielkiego gówna, jakie zadał ci los.
Ten ktoś sprawi, że na nowo zobaczysz sens życia. Że uśmiechniesz się, a nieznane dotąd uczucie przepełni twoje serce. Miłość. Mówią, że to najbardziej zdradliwe uczucie wszechświata. Możliwe. Ale kiedy nadchodzi nikt nie jest w stanie się mu oprzeć,,
One są piękne, wiesz?
Piękne jak gwiazdy na granatowym niebie, błyszczące
i migające do nas.
Piękne jak przyjaźń, miłość, smutek, złość…
Czytając twoje opowiadania od początku, aż do teraz, to było coś cudownego.
Podziwiać jak rozwijasz swój talent, o którym TY sama nie miałaś pojęcia.
Teraz rozkwitłaś z małego nasionka na przepiękny kwiat ?
Mam wrażenie, że nie jesteśmy przyjaciółkami…
MY jesteśmy siostrami…
Wspieramy się, dodajemy sobie nawzajem otuchy…
I właśnie teraz, mogę Ci powiedzieć z czystym sercem, że…
Cię Kocham!
Jeszcze bardziej, jeszcze mocniej!
Kocham Cię TY moje słońce! ????❤???❣??

PS. Mam nadzieję, że cię nie zanudziłam ?