"Czas zwolnił. Wille zamarł we mnie spojrzeniem. Zrobiłam krok do przodu. Stanęłam między jego kolanami i czułam jak wali mi serce, czułam jak płoną mi płuca. Uniosłam dłonie i delikatnie złapałam jego twarz.

Nie odpychaj mnie proszę, proszę, proszę, nie odsuwaj się, Wille.

Przełknęłam ciężko ślinę. Mógł zdjąć moje dłonie, mógł zrobić to wszystko czego się tak cholernie bałam ale on tylko patrzył mi prosto w oczy, bez żadnego słowa, bez najdrobniejszego ruchu.

Czy to on bał się, że ja się odsunę?

Już miałam zabrać dłoń gdy Wille wtulił się w nią i przymknął oczy.
— Nie, Mari. Nie zrobię tego."

♥︎
– Noora