¡Hola!

Przyznaje, że ostatnio bardzo dużo czasu poświęcam Nefez, przez co dość mocno zaniedbuję Dakote i Jannette o Abigail już nie mówią, ale bardzo wciągnęłam się w tę powieść i bardzo chce ją napisać.

Moim małym marzeniem było napisać własną powieść fantasy i przestać pasożytować na książkach Ricka.

Swoją drogą mam też wrażenie, że Dakota wymaga gruntownych zmian. Nie jestem zbyt zadowolona z tego, jak to napisałam. Zupełnie też pominęłam Alex i Beatrice w późniejszych częściach, a skupiłam się wyłącznie na Dakocie. Dziewczyny zostały zwyczajnie przeze mnie chamsko olane. Nie podobają mi się też to jak zmieniło się podejście Dako – w jednej chwili przestała stroić fochy i się poddała, tylko dlatego, że Lucas zachował się jak zbok (pomijając fakt, że to faktycznie jest powód do posłuszeństwa względem niego…) a ona raz mu się odpłaciła i zachowuje się jakby o tym zapomniała.

Tak by the way zauważyłam, że 8 rozdziały prawie każdej mojej powieści są dość specyficzne – niemal zawsze zawierają bliski kontakt głównych bohaterów.

Ale wracając.

Przez ferie postaram się poprawić rozdziały z Dako w Wordzie, poproszę jeszcze o możliwość edycji moderatorów i dostaniecie je już po korekcie.

I przy okazji – przyszedł mi pomysł na nieco lżejsza serię, podobną do Biol-Chem Story, która polegałaby na moich recenzjach książek, a to z racji, że w listopadzie na kupowałam z 10 książek jak nie więcej, część z nich przeczytałam a do drugiej części potrzebuje motywacji.

(To między innymi dlatego zdałam sobie sprawę, że pomimo trzyletniego stażu, napisałam Dakote dosyć amatorsko, pominęłam niektóre wątki. Wolę błędy eliminować na początku, niż musieć pisać cała powieść od nowa, jak to było z Olimpią.)

Ale dobra.

Tyle na ten moment.

Trzymajcie się i część!