Nikt nie ma czasu mnie wysłuchać. Jego nie ma. Ze mną jest coraz gorzej. Ludzie wyrządzają mi tylko krzywdę i ból. Piszę o tym, że od problemów nie da się uciec. A sama uciekam.
Gubię się. Boję się. Nie, nie dlatego, że jest Halloween i naoglądałam się horrorów. Po prostu boję się. Przyszłości.
Niczego już nie rozumiem. I obojczyk wydrapałam do krwi.
Strasznie przepraszam wszystkich za to, że nie jestem tu systematyczna i cokolwiek pojawia się u mnie tak rzadko. Ale się staram. Jest mi tak ciężko…