Cześć kochani,
Muszę się Wam do czegoś przyznać. Mimo wszystkich moich starań, nie zdążę dopisać mojego opowiadania "Historia Dla Gwiazd" na czas. Do 14 czerwca, daty, którą wybrałam na premierę mojego małego ✨IDEAŁU✨, pozostało zaledwie 18 dni. A ja mam gotowe tylko 6 i pół rozdziału. Chcę, żebyście otrzymali coś naprawdę wyjątkowego, coś, co będę mogła dzielić z Wami z dumą i radością.

14 czerwca to dla mnie szczególna data – moje urodziny. Jeszcze trzy lata temu to był dzień jak każdy inny, ale odkąd zamieszkałam u taty, stał się czasem pełnym najwspanialszych chwil, które spędzam z moją rodziną. Pisząc to, łzy cisną mi się do oczu, bo kocham ich ponad wszystko i nie chcę rezygnować z tych pięknych momentów na rzecz mojej książki. Wiem, że będę się cieszyć również z jej ukończenia, ale moje urodziny są dla mnie ważniejsze niż jakiekolwiek praca czy smutki, że nikt nie chce przeczytać mojego opowiadania.

Dlatego zdecydowałam się przesunąć premierę o 7 dni. Nowa data, którą wybrałam, to 21 czerwca. To dzień, który zamyka pewien etap mojego życia – szkołę podstawową. Otworzę nowy rozdział, który wypełnię wspomnieniami z liceum czy technikum, lata 2024-2028.

Wakacje będą dla mnie momentem przełomowym. Wiem, że nie obejdzie się bez stresu czy łez, ale przeważać będzie radość i satysfakcja. Ostatnie dni w gronie mojej klasy chcę spędzić bez myśli o pisaniu, mimo że daje mi ono ogromne spełnienie. Planując pisać na wycieczce, wybrałam jednak czas z przyjaciółmi. Nie chcę mieć wyrzutów sumienia, że nie dałam rady pogodzić wszystkiego.

Pozwólmy sobie zawsze na satysfakcję i spełnienie, ale nie kosztem swojego samopoczucia i dobrej zabawy.

Sprawia ból – stan akceptacji porażki i przyznania się do niej, ale mimo to nie poddania się przeciwnością losu i walki o zdobycie celu. Jedynie osoby silne i ambitne dochodzą do tego momentu w życiu.

Dziękuję, że jesteście ze mną w tej podróży.
Z miłością i wdzięcznością,
@Cordissa💜🌌🌖✨

Hejo!
Miałam okazję dzisiaj obejrzeć "Powrót Grzmotomocnych", i chciałabym wam trochę opowiedzieć.

Ogólnie oglądałam Grzmotomocnych jakoś od 7 roku życia, więc śmiem twierdzić, że to oni stworzyli moje dzieciństwo. Kochałam ten serial, mimo, że w tym momencie uważam, że jest w nim masa cringowych scen.

Może dlatego, że to film dla dzieci, ale ewidentnie twierdzę, że nie warto go oglądać. Oczywiście uważam, że dla fanów i wielbicieli Grzmotomocnych warto.

W mojej opinii film jest ubogi w fabułę, myślałam, że będzie lepiej wykonany i doda jakieś ciekawe wątki. O wykonaniu również powiem, że animacja żardechu, zimdechu, piorunów i laserów w oczach – czyli mocy tytułowych bohaterów, była bardzo słaba. O niebo lepsza była w oryginalnej wersji.

Po za tym, tak jak wspomniałam sama fabuła była uboga w ciekawe wydarzenia, ogólnie większość odcinków była ciekawa lub zabawna, a w filmie mam wrażenie, że za bardzo to przekombinowali.