19 października dostałam pozytywny test. Ze względy na covida przez półtora miesiąca nie byłam w stanie uczestniczyć w lekcji. Od 3 tygodni staram się wszystko nadrobić, ale nie jestem w stanie w tak krótkim czasie nadrobić prac i materiału z wszystkich przedmiotów. Biorąc pod uwagę, że cały czas źle się czuję.
Ja rozumiem, że nauczyciele muszą wystawić oceny proponowane, ale ja przeszłam chorobę na którą umarło w ciągu nie całego roku prawie dwa miliony ludzi. Nie przeszłam tego łagodnie. W najgorszym momencie chciałam zginąć i mieć święty spokój od bólu. To nie jest katar.
To jest cholernie długa i bolesna walka. Oprócz tego fizycznego jest jeszcze psychiczny. Po normalnej chorobie wracacie do zdrowia i idziecie dalej, a mi zraz stukną dwa miesiące bólu i cierpienia.
Nawet w najgorszym momencie starałam się brać udział w lekcjach. Płakałam z bólu, a i tak słuchałam jak nauczyciele tłumaczą tematy. Nie spałam przez 4 tygodnie. Mój przyjaciel siedział ze mną każdej nocy do 1 i grał mi kołysanki na gitarze, a ja płakałam bo migrena i ból płuc mnie zżerały.
W takim razie nie rozumiem pretensji jakie kierują do mnie nauczyciele, że mam złe oceny bo nie dosyłam im jakiś ćwiczeń. Przepraszam bardzo, ale to, że minął ten miesiąc od kiedy zdjęli ze mnie izolację nie znaczy, że ja teraz jestem okazem zdrowia.

Chciałbym uświadomić wam jak ciężkie jest przechodzenie tego. Mam wrażenie, że młode pokolenie czyli my nie zdaje sobie trochę sprawy jak bardzo to jest poważne. To nie mija od ręki. Oprócz choroby są zaległości z którymi nie da sie poradzić, brak siły, wejście po schodach jest wysiłkiem, po którym odpoczywa się 20 minut. Nikt nie mówi w wiadomościach o konsekwencjach. Ja mam szczęście, ale może się okazać, że ktoś wyląduje na tomografii.
Chcę uświadamiać jak bardzo ważne jest żeby przestrzegać wszystkich ograniczeń. Błagam was, uświadamiajcie znajomych, obserwatorów i ludzi, którzy nie wierzą w to co się dzieje.

Przeszłam covida. I był/jest to najgorszy okres mojego życia. Bo ból, który towarzyszy mi od 2 miesięcy, nie da się porównać do niczego co wcześniej czułam

Zosia alias Pragnieniemilosci

Boże mam jeszcze dwie lekcje. Jestem strasznie zmęczona.

Nikt
Moja przyjaciółka do swojego chłopaka który jest moim przyjacielem i ex: Misiu, czy Zosia ma zawsze racje
Mój przyjaciel: Nie, a co?

Dzięki przyjacielu. Też cię kocham😂❤️