Pierwszy dzień w Polsce

Jest dziwnie

Ona jest dla niego piękna, a ja dobra w środku. Widze jak iskrzą mu oczy gdy na nią patrzy, a ona się rumieni. Nigdy nie widziałam jej zakochanej, a miłość sprawia, że wygląda jeszcze lepiej. To piękne, ale bolesne. Kolejny sztylet obraca się w moim sercu, a ja tylkl stoje i uśmiecham się bo ciesze się że jest szczęśliwy. Źle mi z tym, że znowu jestem p****, ale nie potrafię inaczej. Zawsze będę bohaterką bez peleryny, a oni będa mówić że widzą mój środek tylko nie to, że jestem martwa. Miłość. j***** miłość. Ja jej nie potrzebuje. Jestem ja i pustka, i ta obrzydliwa nadzieje, że może jeszcze potrafie coś czuć. A prawda jest taka że byłam, jestem i będę martwa i zimna jak trup. Zofia nigdy sie nie zakoch**e, ma serce z kamienia i nikogo nie potrzebuje.