Na początek, (chodź ten wpis wcale nie zapowiada się tak kolorowo… ?) cześć wszystkim!
Jest sprawa, ważna sprawa. Nie wiem, jak mogę was przepraszać, więc zostanę przy tradycyjnym słowie: Przepraszam was bardzo ?! Wiem, że od wstawienia pierwszej części „Far beyond the rest” minęło już trochę czasu, chyba nawet nie całe dwa tygodnie, a od ostatniego DCT jeszcze więcej… ? Strasznie przykro mi z tego powodu. Przysięgam wam, staram się, piszę i gdy tylko mam wolny czas siadam do komputera, ale jednak nie mogę napisać niczego choć trochę dobrego, na siłę… Ostatnio nauczyciele uwzięli się chyba na naszą klasę, Pani od historii wymyśla sobie, żebyśmy robili różne projekty, z którymi też jest nie mało kłopotów… W dodatku, muszę się uczyć. Może się wydawać, że jeszcze teraz nie jest tak źle, ale gdy chce się brać udział i bierze się udział w konkursach (w moim przypadku, z 3/4 przedmiotów) to ma się jeszcze dodatkowo masę roboty i wszyscy wymagają od ciebie więcej, jako że jesteś na wysokim poziomie… To oczywiście nie wszystko. Zajęcia pozalekcyjne, nie tylko w szkole, ale i poza nią. Mój dosłownie cały tydzień jest wypełniony po brzegi! Jakby tego było mało – Święta i wszystko co z nimi związane ; sprzątanie, przygotowania, rodzina, spotkania z nią… Teraz, w tym okresie jest tego tak wiele, że ciężko nadążyć… ? Na prawdę, mam już napisaną jakąś część DCT, ale nie wiem, czy jest odpowiednio dobra, a poza tym i przede wszystkim: nie jest dokończona. Tak więc, na prawdę was bardzo, bardzo przepraszam, jest mi przykro. Niestety, nie wszystko zawsze idzie po naszej myśli. Mam dużo pomysłów, co do obu serii i chce to napisać, tylko muszę znaleźć dzień, w którym będę miała na to czas i odpowiedni nastrój: wenę. Obiecuję, że w najbliższym czasie będę pisała, jak najczęściej. Ale jednak, przez to wszystko, musicie czekać. Może to nie sprawiedliwe z mojej strony… Jeśli tak, jeszcze raz was przepraszam za to. Tak więc, jak mówiłam, pisałam też dzisiaj, teraz będzie weekend i również będę starała się to robić. Jeszcze tylko trochę czasu, obiecuję ? Dziękuję, że jesteście dla mnie taxy wyrozumiali, czekanie i akceptujecie moje wszystkie kaprysy ? Jesteście na prawdę świetni ☺ Pozdrawiam wszystkich gorąco ?
P.S. Pamiętajcie, że każda odpowiedź pod moim wpisem, chociażby najkrótsza jest pocieszająca, pokazujące mi w ten sposób, że wam zależy ? Tak więc czekam, chociażby na krótkie wpisy w postacie emotikonek ? A wiecie, że jakby chociaż część z was odpowiedziała, było by tych wiadomości całkiem sporo. No więc w ten skromny sposób, proszę was o odpowiedzi! Pamiętajcie o mnie i pokażcie swoją obecność, tak jak tylko możecie! ? Liczę na was i czekam! ? ?
Jeszcze raz pozdrawiam i dziękuję za przeczytanie tego do końca, mój drogi czytelniku ? – Gryfonka2004

Część opublikowana, powoli zyskuje coraz więcej ❤, więc teraz czekam na komentarze i więcej wpisów ? I jeszcze jest taka sprawa. Cieszę się, że mogłam napisać dla was ten special i że go czytacie. Dzięki temu wiem, że nie piszę tylko dla siebie, lecz ktoś czyta to co tworzę i mu się to podoba… ☺ To na prawdę miłe uczucie, bo kiedyś pisałam tylko dla siebie, zapisywałam swoje opowiadania na komputerze, ale nikt ich nie czytał. A teraz mam obserwujących, którzy najwyraźniej lubią i interesuje ich to, co piszę ? Na prawdę bardzo wam za to wszystko dziękuję. Oczywiście nie rezygnujcie, wbijajcie na mój profil i zostawiajcie ❤! ? A tak na serio, to byłoby miło ? Jeśli ktoś z was tworzy swoje opowiadania, ma talent i pokazuje go również na tej stronie to piszcie mi o tym! Chętnie poczytam i poznam waszą twórczość ? Aha, i mam drobne pytanko. Teraz napisałam pierwsza część „Far beyond the rest” i była to dla mnie bardzo miła odskocznia, możliwość napisania czegoś innego niż DCT. I pytam was, część którego opowiadania mam zacząć teraz pisać i wstawić w najbliższym czasie? Piszcie, co chcielibyście przeczytać oraz mówcie mi którzy z was piszą coś swojego. Postaram się zajrzeć i z chęcią przeczytać ?☺
Pozdrawiam i dziękuję wam za wszystko ??? – Gryfonka2004 ☺