➳ ɢᴏᴏᴅ ᴇᴠᴇɴɪɴɢ, ᴍʏ ᴅᴇᴀʀ ғʟᴏᴡᴇʀs!
❝𝕾𝖔𝖒𝖊𝖙𝖎𝖒𝖊𝖘 𝕴 𝖜𝖔𝖓𝖉𝖊𝖗 𝖎𝖋 𝖆𝖓𝖞𝖔𝖓𝖊 𝖎𝖘 𝖌𝖑𝖆𝖉 𝖙𝖔 𝖍𝖆𝖛𝖊 𝖒𝖊 𝖎𝖓 𝖙𝖍𝖊𝖎𝖗 𝖑𝖎𝖋𝖊❞.
➟ Kolejna próba, miejmy nadzieję, że ta wreszcie wypali. Mianowicie szykuję kolejną książkę – jak na razie bez tytułu – bez żadnego bardziej istotnego wątku miłosnego (na tę chwilę), z uniwersum Marvela. Oparta na opowiadaniu, które zaczęłam pisać sama dla siebie kilka lat temu, a teraz, skoro nadal je kontynuuję i chcę coś napisać, to przerobię je na coś, co faktycznie ktoś mógłby przeczytać. Tak więc podstawę mam już przygotowaną – bohaterów, miejsca, zarys początkowej fabuły – brakuje tylko tytułu i pomysłu na zaczęcie jej. Może wena na to niedługo przyjdzie, skoro przyszła na napisanie podstawy ;w;

➟ Niedługo będę zmieniać trochę mój profil na Wattpadzie – ten tutaj może też – więc jak coś to będę do odnalezienia pod nazwą ,,Carmen Valencia RIvera" z jakąś kombinacją znaków interpunkcyjnych ;) ♥

➟ I ogółem, em… chyba jedna straciłam moją najlepszą koleżankę. Jakby, przestała się odzywać, nie rozmawiamy już ,,tak po prostu" – właściwie to w ogóle tego nie robimy. Zbliżają się moje urodziny, ale znowu się nie spotkamy – choć obiecała – potem wyjeżdżam na obóz i zaczyna się szkoła. Tym razem będę siedzieć w szkole muzycznej, znowu od ósmej do szesnastej. Tak, sprawia mi to radość, ale nie będziemy mogły się spotykać, każda z nas będzie zajęta sobą i swoimi przyjaciółmi… Owszem, wcześniej mówiłam, że tak świetnie się dogadujemy i w ogóle… ale teraz się okazało, że to wszystko było zwykłym kłamstwem. Ani razu nie napisała, ja też przestałam, bo nie chciałam słyszeć ciągle odmów. To tak, jakbym z każdym ,,dzięki za propozycję, ale nie mogę" traciła jakąś część siebie, tę, którą przeznaczyłam dla Niej. Z każdym razem czułam ukłucie w sercu, coraz bardziej to bolało. Może i nie przestanę za nią tęsknić, powtarzać naszych ostatnich chwil, tego, jak mnie przytuliła w głowie, ale przestałam o nią walczyć. Widzę codziennie, że jest aktywna na Messengerze, ale nigdy nie dlatego, że rozmawia ze mną. Widzę, czuję, że woli swoje inne koleżanki ode mnie. I to boli. Ale nawet jeżeli chciałabym dalej walczyć, to zmuszam się, żeby nie. Zmęczyłam się walczeniem o dobre relacje ze wszystkimi. Teraz choć raz chciałabym, żeby ktoś o mnie walczył.

➟ Z racji, że była moim jedynym ,,łącznikiem ze światem" zostałam sama w domu, z opcją wychodzenia na ogródek i do kina z rodziną, bo nie mam nikogo innego. Na coś większego muszę poczekać do 15 sierpnia, kiedy znowu odwiedzę cudowne miejsce, w którym znajduje się obóz, i tych niesamowitych ludzi. Poza tym mam Kate, więc teoretycznie nie jestem sama-sama. Choć i tak jest mi smutno i nie ma dnia, żebym nie myślała o Niej, nie wyobrażała sobie, jak moje życie potoczyłoby się, gdybyśmy jednak wytrwały razem. Ale może tak właśnie miało być, może wszechświat przygotował dla mnie kogoś jeszcze, kto by polubił mnie na tyle, by zostać. Może to wcale nie koniec, a nowy początek. Może w nowej szkole spotkam kogoś, kto sprawi, że poczuję się takie szczęście, jakie czułam, gdy byłam z Nią ♥
➳ ɢᴏᴏᴅɴɪɢʜᴛ, ᴍʏ ᴅᴇᴀʀ ғʟᴏᴡᴇʀs!

➳ ʜᴏᴡᴅʏ, ᴍʏ ᴅᴇᴀʀ ғʟᴏᴡᴇʀs!
❝𝕴 𝖈𝖆𝖗𝖊, 𝖇𝖚𝖙 𝕴'𝖒 𝖉𝖔𝖓𝖊 𝖙𝖗𝖞𝖎𝖓𝖌.❞
➟ Dostałam się. Kurde, nie wierzę. To się stało. Oficjalnie się dostałam, już nigdy nie zobaczę większości ludzi z mojej starej klasy, nauczycieli ze starej szkoły. AAAAA. Czuję taką ulgę, gdy się dowiedziałam to wręcz popłakałam się ze szczęścia… To tak, jakbym od nowego roku miała zacząć zupełnie od nowa, napisać nową historię, ale jednocześnie mając ze sobą element przeszłości – moją przyjaciółkę, z którą nie zamierzam się rozstawać, nawet kiedy rozpocznie się następna klasa. Od września będziemy miały dla siebie mniej czasu niż teraz, ale mamy przed sobą jeszcze całe wakacje, prawda? I zamierzam wykorzystać je najlepiej jak mogę, wychodzić z nią do kina, nocować u siebie i robić różne głupie życie, bo mimo mojej zmiany szkoły nie musimy się rozstawać, prawda? Znaczy… ja myślę, że nie dałabym sobie z tym rady, bo za bardzo mi na niej zależy. Nie chcę, żeby to się skończyło, bo ona… straciłabym wtedy jakąś część siebie, tę, która spędziła noce i dnie na myśleniu o niej, która tęskniła za nią. Straciłabym wtedy mój promyk, moją ulubioną osobę. Ale to się nie stanie, bo obydwie chcemy trwać dalej, razem.

➟ Co innego się u mnie działo? Kupiłam więcej książek i zaczęłam się uczyć tajskiego. Niektórzy może będą wiedzieć dlaczego, choć mówiąc szczerze, to nie tylko z tego powodu. Robię to też dlatego, że wydaje się to być dobrą zabawą. Poza tym to jakoś żyję, trzymam się i chyba jest dobrze. Staram się pisać dalej ff z HP, cieszyć się życiem. Być może od nowego roku wszystko się zmieni, zacznie się wszystko od nowa… i będzie lepiej. Może we mnie będzie lepiej :)
➳ ɢᴏᴏᴅʙʏᴇ, ᴍʏ ᴅᴇᴀʀ ғʟᴏᴡᴇʀs!