Jeszcze jeden heh:
,,Padał deszcz. Wysiadłam z samochodu i weszłam w uliczkę. Cicho. Cholera. Pusto.

— Witaj, Idiano Stellae — usłyszałam głos, który pojawił się znikąd — Jesteś taka naiwna… Głupia dziewczyno, spokojnie nie zabiję Cię, jeszcze nie teraz, ale zabawimy się trochę”.

Macie tu fragment i piszcie teorie, co będzie dalej według was:
,,W zeszłym tygodniu wszystko się znacznie się skomplikowało. Świat, który dotychczas znałam znowu pogrążył się w mroku, a ja czuła wciąga mnie w swoją chorą grę, w której nie chciałam grać od chwili, w której nasza dziesiątka obudziła się na miejscu zbrodni pozbawieni wspomnień, a później morderstwa zaczęły układać się niekończące się koło krwi zrozumiałam, że jestem albo mordercą i to nie wiem albo potencjalną ofiarą. To drugie wydawało się bardziej prawdopodobne. Była szesnasta, kiedy zadzwonił do mnie nieznany numer. Odebrałam po pięciu sekundach. W słuchawce odezwał się głos: ,,Przyjdź na róg Hills Street” i się rozłączył. Cały drżał, ale ja po samym głosie nie miałam pojęcia kto, ale jak to się mówi raz kozie śmierć. Poza tym nigdy miałam nic do stracenia. Wzięłam tylko telefon i klucze z domu i wybiegłam z pomieszczenia”.