,,Jest ci zimno, ponieważ jesteś sama; żadne zetknięcie nie krzesze z ciebie tego ognia, który jest w tobie. Jest ci niedobrze, ponieważ najlepsze z uczuć, danych człowiekowi, najwyższe i najsłodsze, trzyma się z dala od ciebie. Jesteś niemądra, ponieważ jakkolwiek cierpisz, nie chcesz przyznać skinieniem tego uczucia, nie chcesz posunąć się krokiem tam, gdzie ono na ciebie czeka.”

,,Chciałem Cię tak szalenie rozkochać w sobie, jak sam się w Tobie kochałem, a wiedziałem, że zazdrość będzie mi najlepszym sprzymierzeńcem w osiągnięciu tego celu.”

,,Daleko lepiej jest cierpliwie znosić ból, którego nikt nie odczuwa prócz ciebie, niż popełnić czyn nierozważny, którego złe następstwa rozciągnęłyby się na wszystkich twoich bliskich.”

,,Ludzie skryci często istotnie więcej potrzebują szczerego omówienia swoich uczuć i smutków niż ludzie wylani. Najsurowszy na pozór stoik jest ostatecznie człowiekiem i wdzierając się śmiało i życzliwie w taką milczącą duszę wyrządza się jej niekiedy pierwszorzędną przysługę.”

,,Sama wydrzesz sobie prawe oko, sama odetniesz sobie prawą rękę; serce twoje będzie ofiarą, a ty kapłanem, który ją przebije.”

,,Posiedźmy tu dziś wieczór, choćby nie było nam sądzone nigdy już zasiąść razem”

,,Wiem, że muszę ukrywać swoje uczucia, zgnieść wszelką nadzieję; że muszę pamiętać, iż jestem dla niego prawie niczym. Bo jeżeli mówię, że jestem taka jak on, to nie rozumiem przez to, że posiadam jego moc oddziaływania, jego urok przyciągania; rozumiem tylko, że mam z nim pewne wspólne zamiłowania i uczucia. Muszę więc powtarzać sobie wciąż, że jesteśmy rozdzieleni na wieki – a jednak, dopóki myślę, dopóki tchu w piersiach stanie, muszę go kochać.”

– Charlotte Brontë, Dziwne losy Jane Eyre –
Jest tutaj tak wiele wartościowych, i ociekających tęsknotą, miłością, litością, i samotnością słów, że skradły by one serce każdego z Was. Osobiście czytałam tą książkę, i ciężko mi powiedzieć, co przeczytałam, pewnie jest to z powodu, że nie jestem wystarczająco dojrzała na tak głębokie, i filozoficzne chwilami przemyślenia, i refleksje. Choć muszę polecić Wam tą książkę, bo uderzyła mnie, i to mocno, swoim obfitym, i bogatym językiem oraz pięknymi metaforami, po prostu wszystko w niej było tak magicznie gorzkie, że aż wciągnęło mnie od początku do końca. Pozostawiam Wam tą książkę do własnej opinii, bo warto.
Miłej!