*Raz, dwa, trzy, raz dwa trzy*
Witam wszystkich bardzo serdecznie w tym ch**owym wtorku! Dzisiaj w menu jest tona sarkazmu i dobre wieści, a na deser…? moje pieprzone samopoczucie.
1. Czy u Was również jest tak wspaniale? Pięknie świeci słońce, aż chce się żyć!
2. Jedyne dobre i niegburowate zdanie, które mam zamiar dzisiaj komukolwiek przekazać, to to, że mam napisaną 1/3 ,,A niebo płakało razem z nią". Jeśli starczy mi siły do tego wszystkiego, to kolejna część wleci w tą niedzielę, ale ostrzegam, że może mi się wszystko pokićkać. Nic nie obiecuję 💕
3. Czy mi się wydaję, czy ludzie którymi się otaczam całkowicie się mną nie przejmują? Mój największy lęk o braku wsparcia bliskich się ziścił. Od wczoraj chodzę jak duch i nie wiem co ze sobą zrobić.
Moja rodzina, osoby z którymi mieszkam uważają, że jako wysoka, mądra, wrażliwa, wysportowana dziewczyna jestem w ch** szczęśliwa i niczym się nie przejmuję. GÓWNO PRAWDA
Martwię się o wszystkich wokół i tym niszczę siebie. Tym, że nie chcę martwić innych swoją, przez ostatnie miesiące całkowicie zniszczoną psychiką, ranię siebie jeszcze bardziej. Zbyt dużo analizuję coś co robię źle, przez co dana czynność wychodzi mi jeszcze gorzej.
to wszystko tak boli