Afrodyta (Ἀφροδίτη) — bogini miłości, piękna, pożądania, płodności, kwiatów; patronka żeglugi, żeglarzy, kobiet lekkiego obyczaju. Uznawana powszechnie za najpiękniejszą spośród wszystkich bogiń. Jej imię oznacza "powstała z piany" — według większości mitów Afrodyta dosłownie wyłoniła się z fal i była córką Uranosa — oczywiście niedosłownie, ponieważ odcięty przez Kronosa członek Uranosa wpadł do wody i zrodził boginię miłości. Miała wiele przydomków — Anadyomene (czyli "wynurzająca się z pian morskich"), Cypryda (od Cypru), Despina, Urania, Pandemos i wiele innych. Rzymska wersja Afrodyty to Wenus nazywana również Wenerą. Jej świętym miejscem był właśnie Cypr, u którego brzegów się wyłoniła, miała też szczególne miejsce kultu w Koryncie. Święte zwierzęta bogini to gołąb (który był także jej atrybutem), zając i łabędź, rośliny zaś to róża, mirt i sałata. Głównym atrybutem był rydwan zaprzężony w wyżej wspomniane ptaki. Nade wszystko opiewała uczucie miłości i zawsze stawała po jej stronie, toteż nie uchodziła za boginię szczególnie okrutną, ale jak wiadomo — potrafiła taka być. Była kochliwa i pomimo tego, że małżeństwo wiązało ją z Hefajstosem, posiadała wielu kochanków, w tym i Aresa, z którym spłodziła Erosa — boga miłości. W seriach Ricka Riordana Afrodytę przedstawiono, jako boginię próżną, temperamentną, ale także bardzo kochającą — za wszelką cenę walczy o miłość; bardzo troszczy się też o swoje dzieci. Afrodytę przedstawiano zawsze, jako niezwykle urodziwą kobietę, najpiękniejszą spośród wszystkich bogiń, często o złotych lokach — które w Grecji były symbolem nierządu — i nago, albo w szacie. Z kolei w "Percym Jacksonie" główny bohater zauważa, że Afrodyta przybiera taki wygląd, by jak najbardziej podobać się swojemu rozmówcy — krócej mówiąc, dopasowuje się do ideałów czyjegoś piękna. Popularnym jest mit o Adonisie, cypryjskim młodym myśliwym, w którym Afrodyta się bardzo zakochała, a którego rozszarpał dzik. W innym micie — również poświęconym uczuciu miłości — Atena z litości zamienia rzeźbę, którą stworzył Pigmalion, w piękną kobietę, mężczyzna był w niej bowiem tak bardzo zakochany, że poprosił boginię o pomoc. Dzieci Afrodyty są niezwykle urodziwe; potrafią w jakiś sposób panować nad miłością i pożądaniem oraz przekonywać innych do tego, co chcą, żeby zrobili — używają czaromowy, jak zostało to nazwane w serii. Potrafią też manipulować swoim wyglądem oraz pięknem, biegle zazwyczaj znają też język francuski. Wszystko wskazuje na to, że jesteś dzieckiem Afrodyty! Podziel się wynikiem w komentarzu!
Atena (Ἀθήνη) — bogini mądrości, sprawiedliwej wojny, strategii, patronka nauki, rzemiosła oraz rękodzieła, a także opiekunka herosów. Obok swego ojca, Zeusa, najważniejsza z bogiń zasiadająca w greckim Panteonie. Jej imię oznacza "obrończynię", choć znano Atenę pod różnym przydomkami, takimi jak Pallas (Panna), Ergane (Pracownica), Partenos (Dziewica), Polias (Patronka Miast) oraz Promachos (Pani Zastępów). W mitologii rzymskiej jej odpowiednikiem była Minerwa. Córka Zeusa oraz pierwszej jego żony, Metis (lub Metydy) — wyskoczyła z rozłupanej głowy Zeusa po tym, jak połknął ciężarną żonę. Atrybutami Ateny są włócznia, tarcza (Egida) oraz sowa (świętym zwierzęciem Ateny był także wąż); roślina poświęcona bogini to oliwka. Patronowała Atenom i Sparcie. Atena przedstawiana była, jako surowa, nieprzejednana kobieta z tarczą u boku, w hełmie oraz z sową na ramieniu — jej największy posąg, Atena Partenos, dwunastometrowa statua, wyglądała właśnie w ten sposób. W seriach o Percym Jacksonie przedstawiono Atenę, jako szarooką, czarnowłosą kobietę (czasem też blondynkę), która wygląda "jakby myślała o tysiącu rzeczy naraz". Uchodziła za boginię niezwykle mądrą, rozsądną oraz sprawiedliwą, opiekowała się wieloma miastami i błogosławiła wojny w słusznej sprawie. Niezłomna, odważna i silna bogini nigdy nie wyszła za mąż — w jednym z mitów odrzuciła zaloty Hefajstosa. W serii książek jej dzieci przychodziły na świat z umysłu matki wskutek połączenia jej inteligencji oraz genialnych myśli ojców. Atena, jako jedna z najważniejszych bogiń, występuje w wielu mitach — pojawia się, jako tkaczka w micie o Arachne, libijskiej księżniczce, która przechwalała się swoimi tkackimi umiejętnościami i po wygranym pojedynku tkackim z boginią, ta zniszczyła jej gobelin, a Arachne popełniła samobójstwo. Atena po incydencie wykazała się litością i zamieniła księżniczkę w pająka. Inne mity z Ateną to między innymi mit o wojnie trojańskiej (gdy na początku mitu Eris rzuca jabłko na stół), mit o patronacie nad Atenami (wygrała pojedynek z Posejdonem) czy w micie o Meduzie — według jednej wersji bogini i dziewczyna rywalizowały w kwestii pięknych, bujnych włosów, w innej bogini zmieniła dziewczynę w potwora po tym, jak doszło do zbliżenia Meduzy i Posejdona w świątyni. Dzieci Ateny dziedziczą po niej szare oczy oraz niezwykłą inteligencję, często mają też dobry zmysł strategiczny, a także błyskawicznie przyswajają wiedzę oraz szybko przystosowują się do nowych rodzajów broni: nie muszą długo uczyć się, jak jej używać. Potrafią tkać. Wszystkie dzieci Ateny w seriach R. Riordana cierpiały na arachnofobię. Wszystko wskazuje na to, że jesteś dzieckiem Ateny! Podziel się wynikiem w komentarzu!
Artemida! Artemida (Ἄρτεμις) — bogini łowów, łucznictwa, zwierząt, lasów, roślinności, gór, płodności, księżyca, śmierci, opiekunka rodzących kobiet oraz położnic; uważano ją także za bóstwo opiekuńcze żeglarzy ze względu na wpływ Księżyca na pływy i prądy morskie. Czasem nazywana Czystą ze względu na to, że była boginią dziewiczą. Córka Zeusa i Leto (Latony), siostra bliźniaczka Apolla, trochę od niego starsza. Zasiadała w gronie dwunastki olimpijskiej. Jej rzymski odpowiednik to Diana. Jej atrybuty to łuk, strzały, kołczan, a za święte zwierzęta bogini uznawano łanie, jelenie, psy oraz niedźwiedzie, zaś poświęcone Artemidzie rośliny to między innymi migdały, leszczyna, oset czy jodła. Upodobała sobie polowania w lasach Arkadii, jednakże miejsce jej największego kultu to Efez, gdzie powstał Artemizjon, jej olbrzymia świątynia. Miała też swój kult w Sparcie, gdzie nad ołtarzem bogini chłostano chłopców, aby ich krew opryskała owe miejsce. Za symbol bogini uznawano czasem półksiężyc. W sztuce i mitach przedstawiana, jako chłopięca bogini, niedbale przepasana szatą, często w otoczeniu psów oraz swoich wiernych towarzysze, Łowczyń Artemidy. Często był przy niej jeleń, a w dłoni dzierżyła łuk, do którego na plecach trzymała strzały w kołczanie. W seriach Ricka Riordana została opisana, jako młoda, kasztanowłosa dziewczyna o srebrnych oczach; Apollo twierdzi, że nigdy nie wygląda na więcej, niż dwadzieścia lat. Przez Greków uważana za dobroczynną boginię, ale potrafiła być brutalna i sroga; karała patrzących na nią mężczyzn. Znana też była, jako mścicielka, nie miała litości dla dziewcząt z orszaku, które złamały śluby czystości. Mimo całej tej brutalnej otoczki chętnie oddawano jej cześć i uciekano się pod jej opiekę — powszechnie uważano, że w trakcie pełni drogi są dzięki niej bezpieczniejsze, bo była postrachem dla dzikich zwierząt. Matki i młode dziewczęta modliły się do niej, chcąc uzyskać opiekę przy porodzie. Uważana za miłośniczkę muzyki i tańca. Książkowa Artemida w wykonaniu Ricka Riordana jest poważna, powściągliwa, inteligentna i uczciwa; pomimo niechęci do chłopców żywiła szacunek do Percy’ego — bardzo szanowała wielką odwagę. Popularny mit mówi o jej bezlitosnej stronie, kiedy zamieniła Akteona w jelenia po tym, jak ten przez przypadek ujrzał ją i jej orszak, kiedy kąpały się w strumieniu. Myśliwy został rozszarpany przez swoje własne psy. Bez miłosierdzia potraktowała wszystkie siedem córek Niobe — ta przechwalała się, że jest lepsza od Leto, która urodziła tylko dwoje dzieci, Niobe zaś czternaścioro. Artemida w zemście zastrzeliła jej córki. Ani w mitach, ani w serii Ricka Riordana Artemida nie posiadała dzieci, miała jedynie swój orszak Łowczyń, prawdopodobne jest jednak, że dzieci Artemidy miałyby podobne zdolności. Byłyby doskonałymi łucznikami, tropicielami oraz łowcami, a także miałyby zdolności rozmawiania z dzikimi zwierzętami. Zdolności kamuflażu nie byłyby im obce i mogłyby potrafić w jakimś stopniu panować nad księżycowym światłem, a co za tym idzie — lepiej mogłyby widzieć w ciemnościach. Zapewne dziedziczyłyby charakterystyczne srebrne dla bogini oczy oraz wielką odwagę i spryt. Wszystko wskazuje na to, że jesteś dzieckiem Artemidy! Podziel się wynikiem w komentarzu!
Hector.of.Troy
Ares! Jak zawsze⚔️⚔️⚔️
hutaocian
Córka Zeus 🗿 szczerze nie spodziewałam się takiego wyniku a tu jednak Bóg bogów
.Mikosia.
Artemida. no ok. lubię las, itp. ale… bardziej do aresa pasuję. (jestem ultra agresywna)
nico_di_angelo2
Atena
Daughter.of.Dragons
Iris
Rossie_Kim
Hades
no nie dziwie sie
spk quiz nawet
Kayu
Afrodyta (Ἀφροδίτη) — bogini miłości, piękna, pożądania, płodności, kwiatów; patronka żeglugi, żeglarzy, kobiet lekkiego obyczaju. Uznawana powszechnie za najpiękniejszą spośród wszystkich bogiń. Jej imię oznacza "powstała z piany" — według większości mitów Afrodyta dosłownie wyłoniła się z fal i była córką Uranosa — oczywiście niedosłownie, ponieważ odcięty przez Kronosa członek Uranosa wpadł do wody i zrodził boginię miłości. Miała wiele przydomków — Anadyomene (czyli "wynurzająca się z pian morskich"), Cypryda (od Cypru), Despina, Urania, Pandemos i wiele innych. Rzymska wersja Afrodyty to Wenus nazywana również Wenerą.
Jej świętym miejscem był właśnie Cypr, u którego brzegów się wyłoniła, miała też szczególne miejsce kultu w Koryncie. Święte zwierzęta bogini to gołąb (który był także jej atrybutem), zając i łabędź, rośliny zaś to róża, mirt i sałata. Głównym atrybutem był rydwan zaprzężony w wyżej wspomniane ptaki.
Nade wszystko opiewała uczucie miłości i zawsze stawała po jej stronie, toteż nie uchodziła za boginię szczególnie okrutną, ale jak wiadomo — potrafiła taka być. Była kochliwa i pomimo tego, że małżeństwo wiązało ją z Hefajstosem, posiadała wielu kochanków, w tym i Aresa, z którym spłodziła Erosa — boga miłości. W seriach Ricka Riordana Afrodytę przedstawiono, jako boginię próżną, temperamentną, ale także bardzo kochającą — za wszelką cenę walczy o miłość; bardzo troszczy się też o swoje dzieci.
Afrodytę przedstawiano zawsze, jako niezwykle urodziwą kobietę, najpiękniejszą spośród wszystkich bogiń, często o złotych lokach — które w Grecji były symbolem nierządu — i nago, albo w szacie. Z kolei w "Percym Jacksonie" główny bohater zauważa, że Afrodyta przybiera taki wygląd, by jak najbardziej podobać się swojemu rozmówcy — krócej mówiąc, dopasowuje się do ideałów czyjegoś piękna.
Popularnym jest mit o Adonisie, cypryjskim młodym myśliwym, w którym Afrodyta się bardzo zakochała, a którego rozszarpał dzik. W innym micie — również poświęconym uczuciu miłości — Atena z litości zamienia rzeźbę, którą stworzył Pigmalion, w piękną kobietę, mężczyzna był w niej bowiem tak bardzo zakochany, że poprosił boginię o pomoc.
Dzieci Afrodyty są niezwykle urodziwe; potrafią w jakiś sposób panować nad miłością i pożądaniem oraz przekonywać innych do tego, co chcą, żeby zrobili — używają czaromowy, jak zostało to nazwane w serii. Potrafią też manipulować swoim wyglądem oraz pięknem, biegle zazwyczaj znają też język francuski.
Wszystko wskazuje na to, że jesteś dzieckiem Afrodyty! Podziel się wynikiem w komentarzu!
Piwnica_Erena
Hades
Umieram 😩
littledog
Atena (Ἀθήνη) — bogini mądrości, sprawiedliwej wojny, strategii, patronka nauki, rzemiosła oraz rękodzieła, a także opiekunka herosów. Obok swego ojca, Zeusa, najważniejsza z bogiń zasiadająca w greckim Panteonie. Jej imię oznacza "obrończynię", choć znano Atenę pod różnym przydomkami, takimi jak Pallas (Panna), Ergane (Pracownica), Partenos (Dziewica), Polias (Patronka Miast) oraz Promachos (Pani Zastępów). W mitologii rzymskiej jej odpowiednikiem była Minerwa. Córka Zeusa oraz pierwszej jego żony, Metis (lub Metydy) — wyskoczyła z rozłupanej głowy Zeusa po tym, jak połknął ciężarną żonę.
Atrybutami Ateny są włócznia, tarcza (Egida) oraz sowa (świętym zwierzęciem Ateny był także wąż); roślina poświęcona bogini to oliwka. Patronowała Atenom i Sparcie.
Atena przedstawiana była, jako surowa, nieprzejednana kobieta z tarczą u boku, w hełmie oraz z sową na ramieniu — jej największy posąg, Atena Partenos, dwunastometrowa statua, wyglądała właśnie w ten sposób. W seriach o Percym Jacksonie przedstawiono Atenę, jako szarooką, czarnowłosą kobietę (czasem też blondynkę), która wygląda "jakby myślała o tysiącu rzeczy naraz".
Uchodziła za boginię niezwykle mądrą, rozsądną oraz sprawiedliwą, opiekowała się wieloma miastami i błogosławiła wojny w słusznej sprawie. Niezłomna, odważna i silna bogini nigdy nie wyszła za mąż — w jednym z mitów odrzuciła zaloty Hefajstosa. W serii książek jej dzieci przychodziły na świat z umysłu matki wskutek połączenia jej inteligencji oraz genialnych myśli ojców.
Atena, jako jedna z najważniejszych bogiń, występuje w wielu mitach — pojawia się, jako tkaczka w micie o Arachne, libijskiej księżniczce, która przechwalała się swoimi tkackimi umiejętnościami i po wygranym pojedynku tkackim z boginią, ta zniszczyła jej gobelin, a Arachne popełniła samobójstwo. Atena po incydencie wykazała się litością i zamieniła księżniczkę w pająka. Inne mity z Ateną to między innymi mit o wojnie trojańskiej (gdy na początku mitu Eris rzuca jabłko na stół), mit o patronacie nad Atenami (wygrała pojedynek z Posejdonem) czy w micie o Meduzie — według jednej wersji bogini i dziewczyna rywalizowały w kwestii pięknych, bujnych włosów, w innej bogini zmieniła dziewczynę w potwora po tym, jak doszło do zbliżenia Meduzy i Posejdona w świątyni.
Dzieci Ateny dziedziczą po niej szare oczy oraz niezwykłą inteligencję, często mają też dobry zmysł strategiczny, a także błyskawicznie przyswajają wiedzę oraz szybko przystosowują się do nowych rodzajów broni: nie muszą długo uczyć się, jak jej używać. Potrafią tkać. Wszystkie dzieci Ateny w seriach R. Riordana cierpiały na arachnofobię.
Wszystko wskazuje na to, że jesteś dzieckiem Ateny! Podziel się wynikiem w komentarzu!
super quiz mnóstwo pytań i zarąbiste odpowiedzi 😍
y...h
Artemida!
Artemida (Ἄρτεμις) — bogini łowów, łucznictwa, zwierząt, lasów, roślinności, gór, płodności, księżyca, śmierci, opiekunka rodzących kobiet oraz położnic; uważano ją także za bóstwo opiekuńcze żeglarzy ze względu na wpływ Księżyca na pływy i prądy morskie. Czasem nazywana Czystą ze względu na to, że była boginią dziewiczą. Córka Zeusa i Leto (Latony), siostra bliźniaczka Apolla, trochę od niego starsza. Zasiadała w gronie dwunastki olimpijskiej. Jej rzymski odpowiednik to Diana.
Jej atrybuty to łuk, strzały, kołczan, a za święte zwierzęta bogini uznawano łanie, jelenie, psy oraz niedźwiedzie, zaś poświęcone Artemidzie rośliny to między innymi migdały, leszczyna, oset czy jodła. Upodobała sobie polowania w lasach Arkadii, jednakże miejsce jej największego kultu to Efez, gdzie powstał Artemizjon, jej olbrzymia świątynia. Miała też swój kult w Sparcie, gdzie nad ołtarzem bogini chłostano chłopców, aby ich krew opryskała owe miejsce.
Za symbol bogini uznawano czasem półksiężyc.
W sztuce i mitach przedstawiana, jako chłopięca bogini, niedbale przepasana szatą, często w otoczeniu psów oraz swoich wiernych towarzysze, Łowczyń Artemidy. Często był przy niej jeleń, a w dłoni dzierżyła łuk, do którego na plecach trzymała strzały w kołczanie. W seriach Ricka Riordana została opisana, jako młoda, kasztanowłosa dziewczyna o srebrnych oczach; Apollo twierdzi, że nigdy nie wygląda na więcej, niż dwadzieścia lat.
Przez Greków uważana za dobroczynną boginię, ale potrafiła być brutalna i sroga; karała patrzących na nią mężczyzn. Znana też była, jako mścicielka, nie miała litości dla dziewcząt z orszaku, które złamały śluby czystości. Mimo całej tej brutalnej otoczki chętnie oddawano jej cześć i uciekano się pod jej opiekę — powszechnie uważano, że w trakcie pełni drogi są dzięki niej bezpieczniejsze, bo była postrachem dla dzikich zwierząt. Matki i młode dziewczęta modliły się do niej, chcąc uzyskać opiekę przy porodzie. Uważana za miłośniczkę muzyki i tańca. Książkowa Artemida w wykonaniu Ricka Riordana jest poważna, powściągliwa, inteligentna i uczciwa; pomimo niechęci do chłopców żywiła szacunek do Percy’ego — bardzo szanowała wielką odwagę.
Popularny mit mówi o jej bezlitosnej stronie, kiedy zamieniła Akteona w jelenia po tym, jak ten przez przypadek ujrzał ją i jej orszak, kiedy kąpały się w strumieniu. Myśliwy został rozszarpany przez swoje własne psy. Bez miłosierdzia potraktowała wszystkie siedem córek Niobe — ta przechwalała się, że jest lepsza od Leto, która urodziła tylko dwoje dzieci, Niobe zaś czternaścioro. Artemida w zemście zastrzeliła jej córki.
Ani w mitach, ani w serii Ricka Riordana Artemida nie posiadała dzieci, miała jedynie swój orszak Łowczyń, prawdopodobne jest jednak, że dzieci Artemidy miałyby podobne zdolności. Byłyby doskonałymi łucznikami, tropicielami oraz łowcami, a także miałyby zdolności rozmawiania z dzikimi zwierzętami. Zdolności kamuflażu nie byłyby im obce i mogłyby potrafić w jakimś stopniu panować nad księżycowym światłem, a co za tym idzie — lepiej mogłyby widzieć w ciemnościach. Zapewne dziedziczyłyby charakterystyczne srebrne dla bogini oczy oraz wielką odwagę i spryt.
Wszystko wskazuje na to, że jesteś dzieckiem Artemidy! Podziel się wynikiem w komentarzu!