Moja siostra też chcę się pochwalić swoim gustownym dołem, ale nie może dać u siebie bo za mało fejmu, więc daję tutaj:

Zauważyłam pewną ciekawą tendencję w opowiadaniach o szkole: za każdym razem, kiedy dyrektor albo nauczyciel coś mówi, jest to określone jako "głupie gadanie" którego główny bohater nie słucha. Rozumiem dlaczego, sama uległam pokusie zrobienia czegoś takiego mniej więcej (mam nadzieję, że nie ze skutkiem tragicznym) ale starałam się, żeby po pierwsze bohaterka miała choć ogólne pojęcie, o czym mówił nauczyciel, po drugie jest to postać, która z natury ma problemy z koncentracją, po trzecie warunki w jakich odbywała się mowa były słuchaniu niesprzyjające. Mam nadzieję, że to wystarczyło… Bo czasami faktycznie nie warto pisać całego tekstu przemowy nauczyciela, na przykład jeśli to zasady bhp. Jednak zbywanie tego tekstem "Damblydor coś tam gadał, w ogóle go nie słuchałam" naprawdę da się zastąpić czym innym (np streszczeniem tego co mówił: "Damblydor jak co roku przedstawił nowych nauczycieli i powiedział coś na rozpoczęcie nauki. Miałam dziwne wrażenie, że połowa jego przemowy była taka sama jak rok temu…" albo obudowaniem opisu lekcji wokół czegoś istotnego dla fabuły: "Do sali weszła pani od biologii. Z miejsca oświadczyła, że nie mamy wiele czasu, bo i tak zalegamy z programem, więc musimy się pospieszyć. Dzisiejsza lekcja była o genetyce w ujęciu Mendlowskim, więc przynajmniej nie było dużo pisania… Wpadłam w swoisty trans zapisywania tego, co (nadal zbyt szybko) dyktowała pani, kiedy uświadomiłam sobie, co powiedziała przed chwilą. Gen jasnych włosów to gen receaywny. Dwie osoby z jasnymi włosami nie mogą mieć dziecka z ciemnymi. Tak mnie to zszokowało, że z reszty lekcji nie miałam notatek. " lub podkreśleniem ciekawszych lub zabawniejszych fragmentów potencjalnie nudnej przemowy: " pan Nauczyciel Od Chemii zaczął czytać nam przepisy bhp. Po jego głosie było słychać, że też jest tym znudzony…
"Proszę nie wkładać kota do mikrofalówki" – prawie zapisałam, a następnie usłyszałam donośny śmiech nauczyciela.
"Ha! Mam was! Sprawdzałem, czy słuchacie."
To trochę rozluźniło atmosferę.
Zanim dobrnęliśmy do końca zasad dowiedzieliśmy się jeszcze, że nie należy spożywać przyrządów szklanych oraz że absolutnie zabronionym jest wyskakiwanie przez okno po nieudanym sprawdzianie.") a jeśli wasz narrator ma być osobą uważną, lubiącą się uczyć itp to wręcz by wypadało. Aha, i szczególnie tyczy się to apeli na których ktoś oznajmia o niebezpieczeństwie. Nie wiem, czy w prawdziwym życiu znacie kogokolwiek kto reagowałby na to tak:" Co, atak bombowy? Mamy poznać zasady ewakuacji? Zieeew, ale przynudzają, lepiej się pogapię przez okno". Szczególnie, jeśli bohater wcześniej zastanawiał się, co się dzieje, a jak ma okazję się dowiedzieć, to nie słucha, z mało ważnego powodu pt nie chce mi się słuchać. Bo potem może wyjść coś takiego: