I człowiek z dzisiaj, ostatni z czterech głównych bohaterów, profesor Bruno Kometa. Jest to genialny profesor astronomii z bardzo niską samooceną i poczuciem winy dręczącym go przy każdej możliwej okazji. Stara się być dla wszystkich miły i uprzejmy (do stopnia, w którym ludzi zaczyna to irytować), przeprasza za wszystko i jest zmartwiony złym postępowaniem innych ludzi bardziej niż oni sami. Okazjonalnie obwinia się o różne rzeczy. Zadaje się głównie z doktorem Morawskim, który go w zasadzie wykorzystuje.
I kiedyś zaprojektował maszynę umożliwiającą zdalne, bezprzewodowe kontrolowanie poruszania się obiektów znajdujących się na orbicie Ziemi (miało pomóc oczyścić niebo z satelitów i kosmicznych śmieci). Maszyna powstała i jest w zasadzie jedyną możliwością przywrócenia Ziemi ruchu obrotowego. Tyle, że jej współwłaścicielem i fundatorem jest doktor Morawski. Który aktualnie jest uwięziony we własnym pokoju i odcięty od wszelkich możliwości komunikacji ze światem zewnętrznym, bo Berte wniósł dla niego o areszt domowy po tym, jak Morawski rzucił nim o podłogę podczas debaty publicznej. Profesor z jakiegoś powodu nawet nie pomyślał o tym, żeby jego wynalazek mógł się tak przysłużyć ludzkości, a poza dwoma astronomami mało kto o nim wie.
Co w prawdziwym życiu zapewne nie miałoby miejsca.
Dużo, dużo później nazwałam wspomnianą maszynę Xirdal, bo okazuje się, że w Łowcach Meteorów Juliusza Verne'a naukowiec o nazwisku Xirdal buduje coś takiego.

Kolejny dzień czelędżu, kolejna postać. Znów z książki którą pisałam w wieku 15 lat i nie skończyłam. Nazywa się doktor Jan Morawski i jest arcywrogiem Mateusza Bertego. Morawski jest synem milionera, beznadziejnym i zawdzięczającym tytuł jedynie nepotyzmowi doktorem astronomii i ogólnie rzecz biorąc wiecznie zblazowanym człowiekiem z przerostem ego. I próbuje być ekscentryczny, co objawia się między innymi tym, że wytatuował sobie całą skórę na czarno (wtedy jeszcze nie wiedziałam, jak wielkie znaczenie kulturowe ma coś takiego i jaką reakcję opinii publicznej by wywołało, ale nadal wpasowuje się w postać). Nie lubi go prawie nikt, z wyjątkiem jego promotora profesora Bruno Komety, jednego funkcjonariusza eusy o podobnym charakterze co on i pewnej ilości studentek o podobnych skłonnościach co fanki Teda Bundy'ego (choć oczywiście Morawski nikogo nie zabił).
Mateusz Berte w zasadzie niemal wybrał go sobie na swojego oficjalnego przeciwnika, bo wiedział, że to mu tylko pomoże w zdobyciu powszechnego poparcia…
I później wszystkich przeciwników swojego planu zaczął nazywać poplecznikami Morawskiego, których internet ochrzcił mianem hardstiffów.
Tak jak Berte jest postacią antagonisty z wszelkimi możliwymi do nadania antagoniście cechami postaci pozytywnej (w założeniu przynajmniej), tak Morawski miał być przykładem tego, że czasem i najbardziej nieprzyjemnym, niesympatycznym i wręcz kreskówkowo i cokolwiek żałośnie mrocznym osobom zdarza się mieć na jakiś temat rację.
W trakcie fabuły pięciu nigdy nie powstałych części książki przeciwników pomysłu Bertego miało przybyć, a że opinia publiczna okrzynęła Morawskiego ich przywódcą, to formalnie nim został.
Jego wzrost wynosi 2 metry.