Kolejny dzień czelędżu, kolejna postać. Znów z książki którą pisałam w wieku 15 lat i nie skończyłam. Nazywa się doktor Jan Morawski i jest arcywrogiem Mateusza Bertego. Morawski jest synem milionera, beznadziejnym i zawdzięczającym tytuł jedynie nepotyzmowi doktorem astronomii i ogólnie rzecz biorąc wiecznie zblazowanym człowiekiem z przerostem ego. I próbuje być ekscentryczny, co objawia się między innymi tym, że wytatuował sobie całą skórę na czarno (wtedy jeszcze nie wiedziałam, jak wielkie znaczenie kulturowe ma coś takiego i jaką reakcję opinii publicznej by wywołało, ale nadal wpasowuje się w postać). Nie lubi go prawie nikt, z wyjątkiem jego promotora profesora Bruno Komety, jednego funkcjonariusza eusy o podobnym charakterze co on i pewnej ilości studentek o podobnych skłonnościach co fanki Teda Bundy'ego (choć oczywiście Morawski nikogo nie zabił).
Mateusz Berte w zasadzie niemal wybrał go sobie na swojego oficjalnego przeciwnika, bo wiedział, że to mu tylko pomoże w zdobyciu powszechnego poparcia…
I później wszystkich przeciwników swojego planu zaczął nazywać poplecznikami Morawskiego, których internet ochrzcił mianem hardstiffów.
Tak jak Berte jest postacią antagonisty z wszelkimi możliwymi do nadania antagoniście cechami postaci pozytywnej (w założeniu przynajmniej), tak Morawski miał być przykładem tego, że czasem i najbardziej nieprzyjemnym, niesympatycznym i wręcz kreskówkowo i cokolwiek żałośnie mrocznym osobom zdarza się mieć na jakiś temat rację.
W trakcie fabuły pięciu nigdy nie powstałych części książki przeciwników pomysłu Bertego miało przybyć, a że opinia publiczna okrzynęła Morawskiego ich przywódcą, to formalnie nim został.
Jego wzrost wynosi 2 metry.

A tu macie Obiekta w wersji w ubraniu, z końca pierwszego opowiadania o Marvie