Naprawdę nie potrafię zrozumieć ludzi
Mówią, że są wyrozumiali, ale często patrzą tylko na siebie I to co im nie pasuje, mimo, że sami wiedzą jak to jest
Szkoła zabiera multum czasu
Każdy to wie
Ale są osoby, które uważają, że to przecież takie cudowne jak na kogoś się za to najedzie
Że cudownie jest obarczyć kogoś winą, za coś czego historii nie znają, bo przecież to moja wina, że mogę stracić telefon
Najechanie na kogoś, a oczekiwanie szacunku do siebie mija się z celem
Zawsze staram się być miła, przepraszam, ale po prostu ostanio nie daję rady i nie jestem w stanie zająć się czymś co traktuję jako zwykły rozwój hobby, bo po raz pierwszy doszłam do wniosku, co zawsze powodowało to, że tak się zajmowałam wszytkim, traciłam resztki energii, radość I nie robiłam tego z przyjemnością
Nadal nie rozumiem, dlaczego tak wielki wylew poszedł na mnie
Że przecież tak rozumieją, że ktoś ma problemy
Szkoła to nie mój jedyny problem…
Ale nie każdemu mówię o wszystkim, bo nie ufam ludziom
Że przecież to aż niemożliwe by przez miesiąc czuć się źle I nic z tym nie zrobić
Czasami to sytuacja bez wyjścia I boisz się coś zrobić
Aktualnie po tym jak coś zrobiłam jeszcze gorzej się czuję… Wiem, że to jest złe… Że rodzice chcą dla mnie dobrze…
Mój stan psychiczny jest kiepski od listopada tamtego roku I faktycznie w ciągu tego roku miałam miesiące gdzie czułam się lepiej, ale jakoś od września do teraz czuję się cały czas okropnie, ale tylko udaję, że jest dobrze, udaję to, że czuję się okej, bo nie lubię ukazywać emocji
Nienawidzę tego
Dlaczego nic przez rok nie zrobiłam?
Liczyłam na to, że będzie lepiej, że to chwilowy kryzys, przecież przeżyłam tyle
Naprawdę tak ciężko zrozumieć…
Najczęściej największe problemy mają osoby, po których tego nie widać, nauczyły się ukrywania, ubierania maski na twarz I pokazywanie tej wspaniałej wersji siebie, ale nie zawsze to wychodzi, czasami problemy są tak wielkie, że dana osoba ujawnia ich część, najdelikatniejszą