Kolejna wiadomość!

Bezpański pies niedługo trafi do nowego domu, niestety nie w naszej miejscowości, ale chyba też na wsi. Trochę się martwię, bo on ciągle przesiaduje na naszym podwórku, a jak moja sąsiadka z naprzeciwka (ona chce go dać dla kogoś) próbuje go zagonić do swojego podwórka to nie idzie. Nawet miskę z jedzeniem postawiła, a ten pies do niej nie podszedł. I o dziwo jak przed wczoraj wracałam ze szkoły to ten pies był na naszym podwórku i zaczął skakać do mnie. I wyszło tak że musiałam pobawić się z dwoma psami które prawie mnie wywaliły X-X (Jeden to mój pies ;D)

Obawiam się trochę reakcji tego psa na zmianę otoczenia.
1. Zaprzyjaźnił się BARDZO z moim psem.
2. Jego ulubione miejsce jest pod altanką na naszym podwórku.
3. Widać, że bardzo się przywiązał do mnie, mojej siostry oraz babci. Od nas bez problemu bierze jedzenie i nie ucieka.
4. Przywiązał się jak mówiłam do otoczenia.

I to wszystko. Mówiłam, że się o niego martwię. I o swojego psa. Mój pies krzyżuje się z niezwykle towarzyskimi psami które lubią poznawać nowe rzeczy, ale gdy im się bardzo spodobają to nie chcą, by znikły.

Może to przypadek, ale ten pies z wyglądu jest zupełnie taki jak mój, tylko odrobinę większy, i inne umaszczenie. Też biało-czarne ale więcej ma białego. Charakter też ma taki sam – Nie gryzie. Nikogo, nawet jak nie wiadomo co się mu zrobi. Moja sąsiadka wzięła go za obrożę (bo on już ma) i ciągnęła do miski z jedzeniem. A on się wyrwał i uciekł na nasze podwórko :P
W każdym razie jest jakieś podobieństwo, a przywiązał się widocznie do otoczenia. Wydaje mi się, że jest on już starszym psem, albo ma jakiś problem z koncentracją. Sprawdzałam to, rzucając mu kawałki chleba. Mój pies łapie to zgrabnie, a on tak jakby gubi ten chleb.

Co jeszcze, wieczorem ten pies wyje pod naszym podwórkiem. Psy mają poczucie czasu, i to można chyba nazwać jego nawykiem.
Ale gdybyście posłuchali, jak on wyje, to byście się popłakali. Naprawdę, przepięknie wyje i można wyczuć w tym takie cierpienie, jakby on nawoływał pomocy, jakby wiedział co ma się stać.
Cudowne.

W każdym razie tak do was napisałam, i mam nadzieję, że nasze psy nie będą cierpieć z powodu zniknięcia kolegi/ zmiany otoczenia.
Wiem, rozpisałam się :0