Jest was juz tutaj 1600 ❤️ Naprawdę wam dziękuje.To dla mnie wielkie wyróżnienie

Mały komunikacik,który będę dodawać teraz w każdym swoim opowiadaniu.Wybaczcie mi,bo może on denerwować,jednakże myślę,że będzie lepiej,kiedy go udostępnię:
Przykro mi z tego powodu, iż sytuacja na moim profilu zmusiła mnie do napisania tego komunikatu, który jestem zmuszona (bądź też nie, ale wolę go dodać, aby nie mieć później podobnych 'nieprzyjemności’) upublicznić na początku każdego opowiadania (bądź też w kolejnej części pewnych serii, które już rozpoczęłam, a zostały sprawdzone i nie mam możliwości ich poprawy.
Niestety, nie będę ciągle prosiła o to moderatorów, ponieważ mają zapewne ciekawsze sprawy na głowie, niż ciągłe odpowiadanie na moje wpisy).
Jeżeli jesteś osobą, która 'ciężko’ znosi błędy wszelkiego typu (które zapewne popełniam też w tym komunikacie), nie jest to opowiadanie dla ciebie.
Zdaję sobie sprawę z tego, iż wszelkie 'uchybienia’ na płaszczyźnie interpunkcji i ortografii mogą drażnić wasze nieskazitelne, wyidealizowane oczka, jednakże jestem tylko człowiekiem, nie robotem i chcecie tego, czy też nie, błędy popełniałam, popełniam i będę popełniać.
Od zawsze zdawało mi się, że do opublikowania opowiadania liczy się przede wszystkim pasja i pomysł, jednak się myliłam…
Wiem, że publikując różnego typu rzeczy w internecie, powinnam liczyć się z krytyką, jednakże naprawdę boli mnie fakt tego, że w dzisiejszych czasach tak bardzo mało jest w nas empatii i zrozumienia.
Nie jestem idealna i nigdy nie będę, nie stworzono mnie na podobieństwo alfy i omegi, jednakże pisać będę i nikt mnie przed tym nie powstrzyma.
Jest to jedna z moich pasji, którą chcę rozwijać, nawet jeżeli robię to bardzo źle.
Nie mam na celu nikogo urazić, chcę was tylko uświadomić, że na tym świecie istnieją jeszcze odwiecznie ustalone prawa, których powinniśmy się trzymać (i które powinniśmy przestrzegać).
Co mam na myśli?… (trzy kropki, które was denerwują, służą do przemilczenia czegoś, co powinno być przemilczane ).
XXI wiek, to wiek, w którym coraz bardziej ujawnia się tendencja do krytykowania i ubliżania innym ludziom (nie, nie boli mnie to, że ktoś ubliżył mi, pogodziłam się z tym…to nie o to w tym wszystkim chodzi), co naturalnie wiąże się z tym, iż 'druga strona medalu’ w postaci osoby, której wyrządza się mniejszą bądź też większą krzywdę, popada w skrajne stany emocjonalne…
Na tym świecie jest dużo silnych ludzi, ale należy pamiętać także o tych słabszych, które nie radzą sobie z własnymi emocjami i z własną psychiką.
Apeluję do was nie o to, aby przestać wytykać mi moje błędy (ponieważ mam świadomość tego, że je popełniam), ale o to, abyśmy w końcu zaczęli być przykładem dla kolejnej generacji, która w przyszłości będzie stanowiła podwaliny tego, co po sobie pozostawiliśmy.
Nie chcemy być chyba postrzegani przez kolejne pokolenia jako ci, którzy 'pluli jadem’ na prawo i lewo, niszczyli naszą piękną planetę i nie przejmowali się uczuciami innych, nieprawdaż?
Jeżeli mogłabym mieć chociaż jedną, małą prośbę- przestańmy być dla siebie niemili.
Nikt nie dał nam prawa do tego, aby oceniać i ubliżać…
Zacznijmy się w końcu kochać.
Żyjmy tak, jakby świat miałby skończyć się właśnie jutro.
Chwytajmy chwilę.
I bądźmy dla siebie uprzejmi, nie tylko w internecie, ale także w prawdziwym życiu.
Ty, który to czytasz, uśmiechnij się teraz do pierwszej napotkanej osoby.
Prześlij trochę 'pozytywnych wibracji’ !
Pamiętaj, że na moim profilu zawsze znajdziesz zrozumienie.
Dziękuję za uwagę :)
Ps. Czekam teraz na hejt związany z tym wpisem ;)