Na nowej łące! 🌻💐 Nareszcie nie będę miała takiego problemu ze zmianą pastwisk dla siódemki i ogierów. Wszystkie padoki porozdzielam sezonowo na cały rok i nie będę musiała się martwić czy trawa zdąży odrosnąć i plątać się z pastuchami. Sama ta robota nie jest jakaś nieprzyjemna, ale strasznie czasochłonna i później mam całe dłonie pokaleczone od pastuchów. izolatorów i drzazg 🙄. Na początku konie się lekko zestresowały nowym otoczeniem (w szczególności tym, że w pobliżu jest droga), ale myślę, że dwa dni i się zaadaptują.
Ostatnio niesamowicie zainteresował mnie temat pracy bez pomocy i mowa ciała koni podczas takich treningów. Wiedzieć, wiem nie mało o tym, ale wiedzę można zawsze poszerzyć i wyciągnąć kolejne wnioski! 😉 Stwierdziłam, że jak już ostatnio z Haliczem skupiam się na pracy z ziemi, ale bardziej pod zrobienie mięśni, to dzisiaj spróbujemy takich luźnych zabaw. Nie oczekiwałam od niego za wiele i nie nastawiałam się na spektakularne efekty. Haliś to koń bardzo skomplikowany, ciągle zainteresowany tym co się dzieje dookoła i nie zawsze chętny do kontaktu z człowiekiem. Gdy chciał ode mnie odejść lub przyjrzeć się czemuś za płotem to pozwalałam mu na to i nie wywierałam żadnej presji. Nie oczekiwałam jego uwagi stale zwróconej na mnie, wiem, że on potrzebuje krótkich prób i czasu na odpuszczenie napięć (przemyślenie, ziewanie, memlanie. U nas także tarzanie i zrobienie siku 🤪). Próbowaliśmy cofań, gdy ja stałam koło zadu i wspomagałam się batem (pamiętajmy, że jest to przedłużenie naszej ręki i koń nie ma prawa się go bać a jedynie respektować. My natomiast nie możemy się też obawiać dać mocniejszego sygnału jeśli poprzedni, delikatniejszy został zignorowany 😉), czyli nie za pomocą fali ani pod wpływem nacisku na nos. Udało nam się też wejść na koło wokół mnie samym stępem oraz zwroty pod schodki, gdy ja na nich stałam. Nie było idealnie, coś nam tam wyszło, ale przynajmniej nikt z nas się nie sfrustrował (mam bardziej na myśli Halicza, ja już coraz bardziej opanowuje moje emocje spędzając czas z końmi w dowolny sposób. On jednak nie kryje ich w sobie i od razu jak coś mu nie pasuje i nie chce tego to o tym informuje różnymi sposobami 🐎. Czasem odejściem, czasem bryknięciem a do niepewnej osoby nawet agresją- czy się takich narowów pozbędziemy i to przepracujemy? Nie, bo jego psychika jest zbyt słaba. Mimo wszystko jestem z niego niesamowicie dumna, uwielbiam go i każdy nasz mały progres daje mi ogrom satysfakcji 🙊
A tutaj, tak samo przekochany pączek 🍩

Jest tak ciepło, że stwierdziłam wczoraj, że wykąpię chociaż dwójkę (z czego wyszła piątka z pomocą mamy 😂, dzisiaj reszta też pójdzie pod szlaucha jeśli nie będzie wiało). Co prawda konie i tak od razu idą się wytarzać, ale uważam, że to dobry sposób na wyzbycie się zalegającego brudu spod sierści i dokładne zbadanie jej stanu oraz skóry 🧐. U nas po zimie i dłuuugiej epoce bagiennej jest w porządku. Nie dostrzegłam żadnych zmian i mam nadzieję, że się nic nie pojawi, bo rok temu walczyliśmy z jakimś dziwnym, swędzącym choróbskiem… Jedno ze świństw co okropnie mnie męczy to meszki. Jak czyszczę po jednym dniu spędzonym na padoku, to spod sierści wyłazi to świństwo aż tak, że się sypie. Wet mi dał jakiś preparat dolewany do szamponu, zobaczymy czy zadziała. Podaję naturalny czystek i czosnek od początku kwietnia, ale chyba dopiero na lato zobaczy się efekty. Od kleszczy też się roi. Nie wiem co będzie jak niedługo wypuszczę konie na pastwiska na stałe 😳. Myślałam, że po takiej długiej i stosunkowo mroźnej zimie te cholery chociaż trochę wybije a tego coraz więcej. Z koni ciągle wyciągam, kot mi tego przynosi na potęgę 🕷️.
Zaczęło tak pylić ostatnio, że dziwie się, że jeszcze mam nos i nie wyplułam płuc. Johnny ma całe chrapki sklejone i takie napady kaszlu, że nawet nie myślę wsiąść na niego chociażby na stępa. Konsultacja z wetem dopiero za półtorej tygodnia i chyba jednak zdecyduję się na sterydy wziewne jeśli rzeczywiście ma to pomóc chociaż nie jestem do końca przekonana, bo zawsze radziliśmy sobie bez nich. Wieczorami widzę, że jest znacznie lepiej ale dzień to porażka.
Tyle syfu z siebie wykichał. A to któraś chusteczka z kolei, gdy już go trochę oczyściłam! ⬇️
Tak, wiem, że ciągle narzekam, ale życie jest ciężkie